INCOTERMS Midzynarodowe Formuy Wykadni Terminw Handlowych Midzynarodowa Izba

INCOTERMS Międzynarodowe Formuły Wykładni Terminów Handlowych

Międzynarodowa Izba Handlowa (ICC) w Paryżu 1999 – nowy zbiór reguł handlowych ICC INCOTERMS 2000 – International Rules for the Interpretation of Trade Terms

INCOTERMS - cechy n n n Zbiór reguł najczęściej stosowanych w praktyce handlu zagranicznego Ustalają podział kosztów, obowiązków i ryzyka – transport, ubezpieczenie, cło Instrument ułatwiający zawieranie kontraktów handlowych Wygodne dla spedytorów – organizacja procesu handlowego Praktyczne stosowanie formuł może różnić się w poszczególnych krajach (zwyczaje, przepisy)

CZYM INCOTERMS NIE SĄ n n CZĘŚCIĄ UMOWY O PRZEWÓZ PRZEKAZANIEM PRAWA WŁASNOŚCI LUB TYTUŁU NIE WSKAZUJĄ PRZEWOŹNIKA NIE SĄ WYKORZYSTYWANE DO OKREŚLENIA SKUTKÓW ZERWANIA UMOWY

Zasady stosowania INCOTERMS n n n Fakultatywność Drugoplanowa rola w stosunku do umów Prawa wprowadzania zmian Nie dotyczą stron trzecich Wydanie towaru osobie trzeciej i na jego koszt Towar postawiony do dyspozycji kupującego musi być wyraźnie wyodrębniony jako przedmiot kontraktu handlowego

Obowiązki sprzedającego n n n Dostarcza towar zgodnie z kontraktem wraz z dowodem zgodności określonym przez umowę Dostarcza na swój koszt zwyczajowe opakowanie towaru, chyba, że towar ten przewozi się nie opakowany Ponosi wszystkie koszty potrzebne do wysłania (wydania) towaru, w tym koszty czynności kontrolnych

Obowiązki kupującego n n Zapłacenie ceny za towar Przyjęcie towaru, jeżeli sprzedający postawił go do dyspozycji w miejscu i w czasie przewidzianym w kontrakcie handlowym

WARIANTY WARUNKÓW NALEŻY UNIKAĆ OKREŚLEŃ W RODZAJU “FOB ON DECK, ” “FOB WAREHOUSE, ” OR “CNF, ” “C&F” AND THE LIKE. PONIEWAŻ NIE MAJĄ ONE UNIWERSALNYCH ZNACZEŃ W INCOTERMS.

DEFINICJE n n “ZAŁADOWCA” ODNOSI SIĘ DO STRONY PRZEKAZUJĄCEJ TOWAR DO PRZEWOZU I/LUB ZAMAWIAJĄCEJ USŁUGĘ TRANSPORTOWĄ. ” “DOSTAWA” ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA I CZASU KIEDY SPRZEDAWCA SPEŁNIŁ SWOJE WYMAGANIA ODNOŚNIE PRZEKAZANIA TOWARU KUPUJĄCEMU (A 4) I ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA I CZASU GDZIE KUPUJĄCY OTRZYMAŁ TOWAR (B 4).

DEFINICJE CD … n n n “OPŁATY” ODNOSI SIĘ DO KOSZTÓW BĘDĄCYCH NIEZBĘDNĄ KONSEKWENCJĄ IMPORTU “PORT” ODNOSI SIĘ DO PORTU ZAŁADOWANIA LUB DO PORTU DOSTAWY “MIEJSCE” ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA DOSTAWY W DOSTAWACH NIE-MORSKICH

Formuły INCOTERMS

INCOTERMS rodzaje n n Typu loco (z dostawą „na miejscu”) Typu franco (transakcja „do dostawcy”)

Gestia transportowa n Prawo i obowiązek zorganizowania transportu i pokrycia jego kosztu

Gestia transportowa rodzaje n n Gestia kupującego – EXW, FCA, FAS i FOB Gestia sprzedającego - CFR, CIF, CPT, CIP, DAF, DES, DEQ, DDU i DDP

INCOTERMS 2000

INCOTERMS rodzaje n n Grupa C – formuły dwupunktowe – oddzielenie podziału ryzyka i kosztów – formuły na załadowanie Grupa D – formuły na przybycie

CIP i CIF n n Ryzyko uszkodzenia czy utraty towaru ponosi kupujący Sprzedający – ubezpieczenie towaru i dostarczenie dowodu zawarcia umowy ubezpieczeniowej

INCOTERMS - wybrane przypadki n n Praktyka handlowa ma pierwszeństwo przed ustaleniami teoretycznymi Nie rozwiązują automatycznie i jasno wszystkich aspektów dostawy ładunku

EXW n n n Koszt załadunku obciąża kupującego Sprzedający organizuje załadunek W przypadku dostaw wagonowych do portu spedytorzy oczekują załatwienia formalności na stacji nadania

FCA Obiekcje odnośnie załadunku Sprzedający spełnia swoje zobowiązania w stosunku do kupującego, takie jak załadunek wagonu lub samochodu lub przekaże towar w pieczę przewoźnika na stacji nadania lub do terminalu przewoźnika przy przewozie drobnicy (kupujący ma obowiązek załadować towar) n

FOB n Sprzedający dostarcza na własny koszt tylko dowód dostarczenia towaru na statek (dokument)

FAS n n n Sprzedający ma obowiązek załadowania lub przekazania towaru w pieczę przewoźnika na stacji nadania lub w terminalu Nie koresponduje z polskimi taryfami portowymi, dzielącymi koszty portowe na przeładunek i za ładunek na linii nadburcia statku zgodnie z wymogami formuły FOB W praktyce stawka za załadunek pośredni jest dzielona między spedytorów importera i eksportera

DDU i DDP n n Sprzedający ma obowiązek dostarczenia towaru do magazynu kupującego Kupujący ma obowiązki wynikające z prawa przewozowego

Wskazanie miejsca dostawy nie zawsze jest wystarczająco precyzyjne n Przesyłki zbiorowe, lotnicze

INCOTERMS są również formułami ceny

Koszty opakowania i oznakowania n n n Ponosi sprzedający Musi zapewnić bezpieczny przewóz do miejsca przeznaczenia Musi znać warunki i sposób przewozu

Generalnie przyjmuje się, że odprawa celna ciąży na stronie kraju, gdzie ma ona miejsce n n FAS I DEQ – odprawa celna eksportowa – eksporter, importowa – importer Tranzyt – kupujący bądź sprzedający w zależności od miejsca dostawy (grupa C – koszty ponosi sprzedający, jeśli są wliczone w koszty frachtu).

Miejsce odprawy celnej nie musi być tożsame z miejscem dostawy wymienionym w kontrakcie DDU Towar wyładowany ze statku powinien być odprawiony w procedurze tranzytu lub dopuszczenia do obrotu w porcie

FOB PRZYKŁADY FOB, New Orleans - 3 maszyny do lodów eksportowane z USA do Niemiec. Exporter jest odpowiedzialny za wszystkie koszty dostawy towarów do Nowego Orleanu i załadowania produktów na statek wskazany przez niemiecką firmę. Jest odpowiedzialny za zorganizowanie wszystkich formalności eksportowych (licencje, podatki, opłaty). Firma niemiecka jest odpowiedzialna za zamówienie miejsca na statku i zapłatę za fracht oceaniczny.

CIF PRZYKŁADY CIF (oznaczony port przeznaczenia) Dostawca kwotuje swojego niemieckiego klienta CIF Bremerhaven 3 maszyn do lodów. Dostawca organizuje i opłaca wszystkie koszty do portu w Bremerhaven jak również organizuje i opłaca morską polisę ubezpieczeniową. Jest jednak tylko odpowiedzialny za ryzyko strat do momentu załadowania maszyn na pokład statku w Nowym Orleanie.

FAS PRZYKŁADY FAS, New Orleans Eksporter amerykański jest odpowiedzialny za wszystkie koszty dostarczenia towarów do portu w Nowym Orleanie wzdłuż burty wskazanego statku w oznaczonym czasie. Niemiecki dostawca jest odpowiedzialny za zamówienie miejsca zapłatę za fracht oceaniczny i zorganizowanie wszystkich formalności eksportowych.

Wybór formuły n n n FAS, FOB, CFR, CIF, DES, DEQ – transport wodny (port załadunku) EXW, FCA, CPT, CIP, DAF, DDU i DDP – uniwersalne (miejsce) FCA, CPT, CIP – dostawy w kontenerach, jednostkach ładunkowych i załadunku poziomym

Gestia transportowa korzyści n n n Możliwość wyboru sposobu i warunków przewozu Możliwość wynegocjowania specjalnych warunków dostawy Wykorzystanie systemu przesyłek zbiorowych i intermodalnych

Wybór formuły n n Przygotowanie do ryzyka i kosztów transportu Odprawa importowa Zdolność do dostarczenia towaru płatności

Gestia transportowa ryzyko n n n Wzrost stawek na rynku frachtowym Brak okazji załadunkowych Możliwość przewozu Kongestia w porcie Przestoje w przejściach granicznych

Koszty nieprawidłowego wyboru formuły handlowej n n Załadunek Wystawienie konosamentu

Odstępowanie gestii n n n Uwarunkowania polityczne Rachunek ekonomiczny Szybkość zapłaty za towar – EXW Kredytowanie przez eksportera zagranicznego Brak wiedzy i doświadczenia