HISTORIA PISMA Pismo piktograficzne Obrazkowe przedmioty i czynnoci

HISTORIA PISMA

Pismo piktograficzne Obrazkowe – przedmioty i czynności zapisywane są za pomocą piktogramów (obrazków). Piktogramy to obecnie m. in. niewielka część chińskich znaków. Najstarszy znany system piśmienniczy. Pierwsze piktogramy pojawiły się w 2. połowie IV tys. p. n. e. . Był to jednak niedoskonały sposób, ponieważ uniemożliwiał zapis czynności, imion. Pierwszym etapem na drodze do rozwoju pisma były piktogramy – informacje mające formę obrazków, przedstawiały one znane i łatwe do zrozumienia przez wszystkich przedmioty i sytuacje.

PIKTOGRAMY Piktogramy mają zastosowanie również obecnie. Są używane w życiu codziennym, w różnych dziedzinach życia. Piktogram pełni ważną funkcję w komunikacji. Dzięki zastąpieniu słowa pisanego elementem graficznym zwiększono czytelność przekazu oraz ominięto barierę językową.

Pismo klinowe Najstarsza na świecie odmiana pisma, powstała na Bliskim Wschodzie, stworzona najprawdopodobniej przez Sumerów ok. 3500 lat przed naszą erą. Początkowo klinowe pismo sumeryjskie było pismem piktograficznym (obrazkowym), z czasem obrazki-znaki zaczęły oznaczać również sylaby. Charakterystyczny kształt znaków, tzw. kliny, wiąże się z materiałem pisarskim (gliniane tabliczki, na których w miękkim materiale trzcinowym rylcem wyciskano znaki od lewej ku prawej). System sumeryjski przejęły inne ludy zachodniej Azji, np. Babilończycy, Asyryjczycy.

Pismo egipskie Pismo ideograficzno-spółgłoskowe (upraszczając – obrazkowe), stworzone w starożytnym Egipcie. Pierwsze zapisy ok. 3000 p. n. e. Trzy rodzaje znaków: ideogramy – znaki graficzne całych wyrazów, fonogramy – znaki graficzne dźwięków, determinantywy – końcowe znaki zapisanego wyrazu. Pismo zapisywano od prawej do lewej lub od góry do dołu. Pismo egipskie występuje w 3 postaciach: 1) hieroglificzne (hieroglify), „święte” – ryte w kamieniu, 2) hieratyczne, „pismo kapłańskie, uroczyste” (uproszczone hieroglify) używane do pisania na drewnie i papirusie, 3) demotyczne, „ludowe”, używane do szybkiego zapisu m. in. na papirusie.

Pismo hieroglificzne Jest bardzo rozbudowanym i złożonym systemem znaków. Hieroglify (, , święte znaki”) są najwcześniejszym rodzajem pisma starożytnego Egiptu, pochodzącym już sprzed 3000 r. p. n. e. Hieroglify wykształciły się z pierwotnych piktogramów, przekształcając i wzbogacając je o znaki wyrażające konkretne pojęcia, przedmioty (ideogramy). W szczytowym okresie swego rozwoju system ten posiadał około 800 znaków i był w stanie przekazać złożone treści.

Pismo hieratyczne Egipskie pismo hieroglificzne również ewoluowało. Jego uproszczona forma to pismo hieratyczne, służące do codziennego użytku. Unikano w nim znaków o skomplikowanej formie. Upraszczanie form zapisu było wynikiem rozpowszechniania go i udostępniania większej liczbie ludzi. Hieratyka (gr. Hiereus "kapłan") -jedna z form starożytnego pisma egipskiego, służąca przeważnie do zapisywania świętych tekstów na papirusie. Pismo to pojawiło się już w czasach I dynastii.

Pismo demotyczne Około 660 r. p. n. e. hieratyka zaczęła ustępować demotyce, ale jeszcze przez kilka stuleci była używana przez kapłanów. Pismo używane w życiu codziennym, m. in. do korespondencji. Było ono trudne ze względu na mnóstwo skrótów.

Pismo fenickie (Fenicjanie, Fenicja) – pierwsze na świecie pismo alfabetyczne, wykształcone w Fenicji około 1200 r. p. n. e. Składał się z 22 liter alfabetu (spółgłoski – brak samogłosek). Dzięki którym można było zapisywać cale zdania w ich języku. Dzięki temu pismo fenickie nie opierało się na trudnym piśmie obrazkowym (jak np. sumeryjskie pismo klinowe czy egipskie hieroglify).

Pismo greckie jest pismem alfabetycznym służącym do zapisu języka greckiego. We wczesnej starożytności istniało wiele form alfabetu greckiego. Początkowo pismo greckie zapisywano od prawej do lewej, jak pisma semickie. Następnie rozpowszechnił się system, w którym pisano przemiennie od prawej do lewej i od lewej do prawej, w Atenach już od ok. 550 p. n. e. pisano od lewej do prawej.

Pismo ŁaciŃskie Pismo łacińskie oparte o alfabet łaciński, czyli system znaków służących dziś do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych. Jest najbardziej rozpowszechnionym alfabetem na świecie – posługuje się nim ok. 35% ludności (w tym Polacy). Alfabet łaciński składał się z 21 znaków: A B C D E F G H I K LMNOPQRSTVX i używany był w imperium rzymskim.