Het land dat in mij leeft FAMILIE VRIENDEN

Het land dat in mij leeft

FAMILIE VRIENDEN GESCHIEDENIS TOEKOMSTDROMEN OMGEVING CULTUUR

Ik heb met mijn oma een erg gezellige middag gehad en heb met haar gepraat over hoe haar jeugd was in vergelijking met die van mij. Ze heeft me een hoop dingen verteld die ik nog niet wist. Ik vond het een erg leuke opdracht om te maken. Zo verdiep je je nog eens in de geschiedenis van je familie en haal je leuke herinneringen naar boven.

Mijn vader en ik hebben dus een heel ander idee over lezen maar zoals met veel dingen die mijn vader leuk vindt begin ik, het naarmate ik ouder word, het ook leuker te vinden. Het vergelijken van mijn leven met dat van mijn vader vind ik persoonlijk een lastige opdracht. Dit komt onder meer door de grote verschillen tussen deze tijd en die tijd.

“Ik keek vroeger naar Swiebertje, Belle et Sébastian, Ivanhoe en de Fabeltjeskrant. ” Het valt me op dat er vroeger meer speelfilms met echte personen waren dan tekenfilms. Ik heb enkele afleveringen van ‘Swiebertje’ gezien en heel lang geleden werd ‘de Fabeltjeskrant’ soms ook nog uitgezonden op televisie.

Mijn vader speelde vroeger na school veel buiten, want in die tijd had je geen computerspelletjes of iets dergelijks. Zo fietste hij samen met vrienden heel veel, ging naar zwembaden enzovoorts.

VERTREK VAN DOCHTERS Ze moesten inderdaad gaan, ik had het gezien aan hun gezichten die langzaam veranderden van die van kinderen in die van vrienden, van die van vroeger in die van nu. Ik ge heb to koz vo En gevoeld en geroken als ze me kusten, na epa en or h een huid en haar die niet meer voor mij m sse van et eli li waren bedoeld, niet zoals vroeger, jk jk: Ru ged oo m tge ich toen we de tijd hadden. k w ijn r K t ´ el vad op Ver be e lan tre Er was in ons huis een wereld van verlangen, sc r is d. k he z Ik va geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun rm elf vo n d en nd oc kamers waarin ze verzamelden wat ze mee d o di ht t w ers ve zouden nemen, hun herinneringen. r m el ´ ij. Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies dat zelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen. Rutger Kopland

“Taken niet goed uitgevoerd? Je ging dan met een lege maag naar bed!”

Dit is het zwarte kraaltje dat beschermt tegen het boze oog.

Elke dag samen met je familie naar het strand gaan en genieten van de zon zou ik voor niks anders willen ruilen. Het voelt goed om een plek te hebben waar je met je hele familie bijeen kan komen en samen je vakantie kan doorbrengen.

Opa sprak daarnaast nog Frans en Duits, wat hij beide in de praktijk tijdens de oorlog goed had leren spreken. Ik denk, dat ik mijn liefde en aanleg voor talen van hem heb geërfd. Ik spreek naast Nederlands en Pools, vloeiend Duits, heel goed Engels en redelijk goed Frans.

Grappig vond ik dat de krant nog dezelfde is. Wij hebben een abonnement op het Dagblad van het Noorden en vroeger had mijn oma die thuis ook al. Natuurlijk wel een beetje anders en de krant had ook een andere naam, maar toch het idee dat die krant al zo oud is en dus nog steeds in de familie zit, vind ik leuk.

Door dit interview ben ik er achter gekomen dat er echt grote verschillen zijn. En dat de tijd sterk is veranderd. Ik denk dat als ik later net zo oud ben als mijn oma nu, en een kleinkind heb dat deze vragen aan mij zou stellen, er weer van alles veranderd is. Dat hou je niet tegen en blijft altijd doorgaan. Maar door zo’n opdracht blijf je wel beseffen dat we het maar goed hebben in de tijd waarin we nu leven en dat we blij moeten zijn met alles wat we hebben en kunnen kopen.

Mhand is analfabeet… Een Europeaan spreekt tot hem. In welke taal moet hij antwoorden? Wat moet hij tegen hem zeggen? Zal hij zijn lippen bewegen? Zal hij gebaren met zijn handen? Zal hij zeggen: ‘Nee’? Zal hij zeggen: ‘Ja, zo is het’? Wat moet hij doen? In welke taal kan hij spreken? Uit: De emigrant van Mohammed Chacha Mijn opa probeert me af en toe wel wat bij te leren. Ik vind het wel interessant om dingen te leren van Marokko. Zo zijn mijn opa en ik altijd bezig om elkaar dingen te leren. Ik krijg daardoor wel steeds meer het gevoel waar mijn roots liggen.

De verschillen zijn dat ik veel vrijer ben opgegroeid. Ik ga veel op stap en heb het financieel veel beter dan mijn moeder destijds. Mijn moeder kon bijvoorbeeld niet meedoen aan verschillende sporten, terwijl ik dat wel kan.

Mijn oma is een heel lieve, vrolijke vrouw die altijd leuke dingen voor de familie organiseert; daarom heb ik er voor gekozen om haar te interviewen over haar verleden.

In het schrijven zijn er ook verschillen met vroeger: vrijwel iedereen schreef vroeger met een vulpen en iedereen schreef met mooie, sierlijke letters.

We waren en zijn nog steeds fan van FC Groningen. Mijn moeder had een seizoenkaart in het toenmalige stadion van FC Groningen, 'Het Oosterpark '. Toen FC Groningen promoveerde naar de Eredivisie, hebben we samen nog op de Grote Markt gekeken naar de huldiging.

“Niet alleen las ik voor, maar ik verzon ook verhaaltjes voor het naar bed gaan, gebaseerd op wat er die dag was voorgevallen. Ik vind lezen heerlijk, ik heb een E-reader met wel duizend boeken erop, maar een echt boek is ook niet te versmaden. Helaas ben ik de enige in het gezin die deze verslaving heeft. “ Sprookjes, als kind was ik er gek op. Wie droomt er nu niet van om als een prinsesje naar het bal te gaan, met een mooie jurk?

Ging je naar de Zondagschool? “Ja, dit moest van mijn moeder. Ik ging er elke zondag braaf heen, totdat ik vriendinnen kreeg. We gingen niet meer naar de Zondagschool, maar naar de snoepwinkel. We kochten daar toverballen en kauwgomballen. We kochten het snoep van het geld dat we gekregen hadden voor de kerk. Mijn moeder mocht hier natuurlijk niets van weten. Als ik dan thuis kwam, deed ik net alsof ik mijn versjes geleerd had. ”

Spreuken op de kaartjes: Oranje: Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden als hij dat houdt naar uw woord. Geel: Gewen u toch aan hem en heb vrede, daarvoor zal u het goede overkomen. Paars: Welgelukzalig is het volk, hetwelk het geklank kent; o Heere, zij zullen in het Uws aanschijns wandelen.

Ik wil mijn essay graag beginnen met iets wat iedereen van mij zou moeten weten: ik ben dol op lezen!

Maar het allerleukste aan deze opdracht was het interview met mijn vader. Ik heb veel dingen geleerd over mijn vader en over mijn familie , dingen die ik voor deze opdracht niet wist.

In de toekomst zal ik zeker niet stoppen met lezen en nieuwe stijlen ontdekken. Ik verheug me erop om me op Shakespeare te storten. De boeken die door hem geschreven zijn, wil ik gaan lezen in de originele versie, dus oud-Engels. Daarnaast wil ik me ook meer verdiepen in de boeken van Sir Arthur Conan Doyle. Ik ga me dus vooral oriënteren op de klassieke Engelse literatuur.

Ik heb ze altijd in dit doosje bewaard en als ik later kinderen heb, wil ik dat zij deze stokjes krijgen. Wat deze stokjes zo bijzonder maakt, is het gevoel dat ik krijg wanneer ik ernaar kijk. Ze herinneren mij aan mijn familie en waar ik vandaan kom.

Vóór het maken van deze opdracht heb ik er nooit bij stilgestaan dat mijn ouders en grootouders ‘Kinderen van de Sovjet Unie' zijn. Mijn zus is geboren op 29 -051991 dit is ook het jaar dat de Sovjet Unie uitelkaar viel. Vier jaar na de val van de Sovjet Unie werd ik geboren op 13 -02 -1995.

Mijn opa en ik zullen waarschijnlijk nooit hele goede lezers worden, omdat we het niet erg leuk vinden om dit in onze vrije tijd te doen. Mijn opa heeft heel veel humor en hij houdt er dus van om veel grappen te vertellen. Vaak als ik bij hem kom vertelt hij wel een paar moppen en leuke dingen die hij heeft meegemaakt. Mijn opa vindt gedichten leuk om te lezen omdat gedichten vaak niet zo lang zijn en dan is het wat makkelijker om ze uit te lezen. Mijn opa zou nooit voor zijn plezier een boek uitlezen omdat het veel te lang duurt voor zijn gevoel.

Ik las vroeger heel veel. Toen ik op de lagere school ( Jan Tuinschool) zat las ik o. a. Floortje Bellefleur, de vijf en de kameleon. Op de middelbare school las ik veel meer romans, waaronder Christiane F. hier moest ik toen een presentatie over houden en kreeg van mijn vader dan ook echte wiet mee naar school. Nu ik volwassen ben lees ik veel meer streekromans zoals die van Anke de Graaf.

Ik vind het leuk om thuis historische romans te lezen. Het is mooi om je te kunnen verdiepen in een bepaalde tijd, waarin de gebruiken heel anders zijn. Zo vind ik de boeken over de Tudordynastie het mooiste, omdat ze een koningshuis representeren dat nog in volle bloei stond. Men vertelt in de boeken wat de normen en waarden waren aan het hof en hoe relaties en huwelijken werden gesloten. In dat opzicht lijkt mijn leesgedrag naar mate ik ouder word weer meer op dat van mijn moeder te lijken. Zij houdt van streekromans, waarin ook de gebeurtenissen van een bepaalde periode met een landelijk thema worden verteld.

Spreuken op de kaartjes: Oranje: Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden als hij dat houdt naar uw woord. Geel: Gewen u toch aan hem en heb vrede, daarvoor zal u het goede overkomen. Paars: Welgelukzalig is het volk, hetwelk het geklank kent; o Heere, zij zullen in het Uws aanschijns wandelen.

Ik wil mijn essay graag beginnen met iets wat iedereen van mij zou moeten weten: ik ben dol op lezen!

Maar het allerleukste aan deze opdracht was het interview met mijn vader. Ik heb veel dingen geleerd over mijn vader en over mijn familie , dingen die ik voor deze opdracht niet wist.

In de toekomst zal ik zeker niet stoppen met lezen en nieuwe stijlen ontdekken. Ik verheug me erop om me op Shakespeare te storten. De boeken die door hem geschreven zijn, wil ik gaan lezen in de originele versie, dus oud-Engels. Daarnaast wil ik me ook meer verdiepen in de boeken van Sir Arthur Conan Doyle. Ik ga me dus vooral oriënteren op de klassieke Engelse literatuur.

Ik heb ze altijd in dit doosje bewaard en als ik later kinderen heb, wil ik dat zij deze stokjes krijgen. Wat deze stokjes zo bijzonder maakt, is het gevoel dat ik krijg wanneer ik ernaar kijk. Ze herinneren mij aan mijn familie en waar ik vandaan kom.

Vóór het maken van deze opdracht heb ik er nooit bij stilgestaan dat mijn ouders en grootouders ‘Kinderen van de Sovjet Unie' zijn. Mijn zus is geboren op 29 -051991 dit is ook het jaar dat de Sovjet Unie uitelkaar viel. Vier jaar na de val van de Sovjet Unie werd ik geboren op 13 -02 -1995.

Mijn opa en ik zullen waarschijnlijk nooit hele goede lezers worden, omdat we het niet erg leuk vinden om dit in onze vrije tijd te doen. Mijn opa heeft heel veel humor en hij houdt er dus van om veel grappen te vertellen. Vaak als ik bij hem kom vertelt hij wel een paar moppen en leuke dingen die hij heeft meegemaakt. Mijn opa vindt gedichten leuk om te lezen omdat gedichten vaak niet zo lang zijn en dan is het wat makkelijker om ze uit te lezen. Mijn opa zou nooit voor zijn plezier een boek uitlezen omdat het veel te lang duurt voor zijn gevoel.

Ik las vroeger heel veel. Toen ik op de lagere school ( Jan Tuinschool) zat las ik o. a. Floortje Bellefleur, de vijf en de kameleon. Op de middelbare school las ik veel meer romans, waaronder Christiane F. hier moest ik toen een presentatie over houden en kreeg van mijn vader dan ook echte wiet mee naar school. Nu ik volwassen ben lees ik veel meer streekromans zoals die van Anke de Graaf.

Ik vind het leuk om thuis historische romans te lezen. Het is mooi om je te kunnen verdiepen in een bepaalde tijd, waarin de gebruiken heel anders zijn. Zo vind ik de boeken over de Tudordynastie het mooiste, omdat ze een koningshuis representeren dat nog in volle bloei stond. Men vertelt in de boeken wat de normen en waarden waren aan het hof en hoe relaties en huwelijken werden gesloten. In dat opzicht lijkt mijn leesgedrag naar mate ik ouder word weer meer op dat van mijn moeder te lijken. Zij houdt van streekromans, waarin ook de gebeurtenissen van een bepaalde periode met een landelijk thema worden verteld.