Heilige Marcellinus Champagnat 1789 1840 Stichter van de

Heilige Marcellinus Champagnat 1789 1840 Stichter van de broeders/fraters Maristen

1789 In 1789 werd Frankrijk overrompeld door de Revolutie. In datzelfde jaar is een kind geboren dat op een andere manier een kind van de Revolutie zou worden. Hij was de zoon van Jean. Baptiste Champagnat en van Marie Chirat, een boer die in een gehucht in het zuiden van Frankrijk leefde. Hij was de negende van hun tien kinderen.

Doop De dag na zijn geboorte werd hij naar de kleine dorpskerk van Marhles gebracht. Het was een paar kilometer van huis en daar kreeg hij bij het doopsel de namen : Joseph Benoît Marcellin. De laatste naam zou zijn roepnaam worden.

Gezinsleven Tante Louise had een grote invloed op zijn leven. Ze was een zuster die vanwege brandstichting gedwongen was haar klooster te verlaten en ze bij het gezin Champagnat komen wonen

De vader van Marcellinus Zijn vader hing de gedachte van de Revolutie aan, maar was het niet eens met de praktijk ervan. Hij werd commandant van de plaatselijke Nationale Garde en profiteerde van zijn positie om veel priesters te redden

Wat ga ik worden ? Zoals zijn broers en zusters groeide Marcellinus op met hoeden van schapen en helpen op de boerderij. Wat hij nu leerde kwam hem later goed van pas.

School Zijn vader stuurde hem naar school. De leraar was een strenge man die de kinderen sloeg. Marellinus weigerde naar school terug te gaan. Later gaf hij zijn broeders strenge regels over het straffen van kinderen

De roeping Toen hij 16 jaar was, kwam er een priester om jongens te vragen priester te worden. Marcellinus besloot dat te doen. Zijn vooropleiding was niet al te best, maar hij slaagde met moeite. Hij werkte er hard voor.

Van huis weg Het lukte hem om tot het seminarie toegelaten te worden. Hij verkocht schapen om nieuwe kleren te kopen. Zijn beide ouders stierven voordat hij priester werd gewijd.

“The Happy Gang” Marcellinus en zijn vrienden namen de naam aan van “Happy Gang”(“Bande Joyeuse”) Door de dood van zijn beste vriend en van zijn moeder werd hij serieuzer en begon hard te werken

Studietijd In zijn studietijd werd hij een van de leiders en had een eigen kamer. Hij profiteerde ervan om ’s nachts te studeren. Hij behaalde de gewenste resultaten.

Wijding De grote dag kwam waarop hij priester werd gewijd : 2 juli 1816. De dag erna ging hij met 7 andere pas gewijde priesters en 4 diakens naar de kerk van O. L. Vrouw van Fourvière, waar ze beloofden de Sociëteit van Maria te stichten.

Pastor in La Valla Marcellinus werd in een klein bergdorpje, La Valla, pastor benoemd. Hij werd vlug een bemind figuur. De oudere pastor was ziek en het meeste werk kwam op Marcellinus neer. Later zou hij zeggen : “Ieder pad is nat van mijn zweet”.

De jongeman Montagne Hij had altijd de noodzaak benadrukt om broeders te hebben voor het onderwijs. Op een dag werd hij bij een jongeman geroepen die nooit van God gehoord had. Dit deed hem besluiten om met een groep broeders te beginnen voor de scholen in de bergstreek.

De eerste volgelingen Hij sprak met Jean-Marie Granjon die met hem mee was geweest naar de jongeman en vroeg of hij broeder wilden worden. Hij zei ja, en samen met een ander, Jean-Baptiste Audras, begonnen ze de stichting van de Fraters/Broeders Maristen op zondag 2 juni 1817.

Spijkers maken ’s Zomers waren de scholen gesloten en om de jonge broeders/fraters bezig te houden, leerde hij ze spijkers maken, die ze later verkochten om in hun levensonderhoud te voorzien.

Notre Dame de l’Hermitage In 1824 waren er te veel broeders/fraters om in La Valla te huisvesten. Hij kocht een stuk grond in de vallei en bouwde er Notre-Dame de l’Hermitage. Dit huis bestaat nog steeds en Marcellinus is er begraven.

“Memorare” in de sneeuw Op een dag werd hij bij een zieke geroepen. Samen met een broeder/frater raakte hij in een sneeuwstorm. Het weer werd erg slecht en Marcellinus vroeg Maria om hulp. Toen zagen ze een licht in een huis en gingen er naar toe. Ze waren gered.

Bij zijn Broeders/Fraters Marcellinus had nu ongeveer 50 broeders/fraters en de bisschop gaf hem toestamming te stoppen als pastor. Hij kon nu alle scholen bezoeken waar broeders/fraters werken en hen vormen en bemoedigen in hun werk.

School Er kwamen steeds meer vragen om broeders/fraters als onderwijzers te hebben in de scholen in de dorpen en gehuchten. Marcellinus probeerde aan de vraag te voldoen. Hi stond er op dat er altijd minimaal 3 broeders/fraters in een communiteit waren. Hij bezocht ze geregeld

Salve Regina In 1830 was er nog een revolutie in Frankrijk. Sommige broeders/fraters wilden weggaan, maar Marcellinus zei dat Onze Lieve Vrouw hen zou helpen. Hij begon iedere morgen het Salve Regina te zingen en besloot er de dag mee. De broeders/fraters doen dit nog steeds.

Ziekte en dood De gezondheid van Marcellinus werd steeds zwakker en in 1840 vroeg hij de broeders/fraters een nieuwe overste te kiezen. Op 3 mei ging hij voor het laatste voor in de Eucharistie en een maand later, op 6 juni, toen de broeders/fraters het Salve Regina zongen, stierf hij.

Heilig verklaard Het leven van Marcellinus was ten einde, maar zijn werk niet. Zijn broeders/fraters verspreiden zich over de hele wereld. Op 29 mei 1955 werd door Pius XII Zalig verklaard en op 19 april 1999 door Johannes-Paulus II heilig verklaard

de Broeders/Fraters Maristen Maria – Marist – Missie omcirkelen de aardbol