GATT WTO AGENDA GATT powstanie cel struktura GATT

  • Slides: 36
Download presentation
GATT - WTO

GATT - WTO

AGENDA • • • GATT - powstanie, cel, struktura GATT zasady i rundy. Polska

AGENDA • • • GATT - powstanie, cel, struktura GATT zasady i rundy. Polska w GATT WTO powstanie, cel, struktura Funkcje i Polska w WTO Korzyści krajów członkowskich i WTO współcześnie

GATT 1948 -1994 General Agreement on Tariffs and Trade Układ ogólny w sprawie taryf

GATT 1948 -1994 General Agreement on Tariffs and Trade Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu powstał 30 X 1947 r. na konferencji w Hawanie.

Celem GATT było podejmowanie działań zmierzających do liberalizacji handlu międzynarodowego poprzez obniżenie ceł i

Celem GATT było podejmowanie działań zmierzających do liberalizacji handlu międzynarodowego poprzez obniżenie ceł i znoszenie innych przeszkód handlowych oraz wyeliminowanie dyskryminacji w tym handlu

Członkowie • W 1947 – 23 państw • W 1994 – 128 państw jako

Członkowie • W 1947 – 23 państw • W 1994 – 128 państw jako członkowie zwyczajni – 20 państw oczekujących na akcesję

Struktura • Konferencja Układających się Stron – organ o charakterze plenarnym • Rada Przedstawicieli

Struktura • Konferencja Układających się Stron – organ o charakterze plenarnym • Rada Przedstawicieli – organ o charakterze wykonawczym • Sekretariat • Komitet Skarg

Zasady GATT • Zasada niedyskryminacji • Klauzula najwyższego uprzywilejowania (ang. MFN – Most Favoured

Zasady GATT • Zasada niedyskryminacji • Klauzula najwyższego uprzywilejowania (ang. MFN – Most Favoured Nation clause) • Klauzula narodowa (ang. National Treatment) • Zasada Wzajemności • Cło jest głównym instrumentem polityki handlowej

Pierwsze rundy GATT • Genewa 1947 – zewidencjonowanie taryf celnych, zobowiązanie do redukcji stawek

Pierwsze rundy GATT • Genewa 1947 – zewidencjonowanie taryf celnych, zobowiązanie do redukcji stawek celnych. 30% • Annecy 1949 – sprawdzenie możliwości wielostronnej obniżki ceł - 3% • Torquay 1950 -51 - 9 % • Genewa 1955 -56 - 11% • 23 kraje • Umiarkowane obniżki • Około 45 tysięcy wzajemnych koncesji taryfowych metodą towar za towar

Runda Dillona 1961 -62 • 39 krajów • • tylko ok. 4000 koncesji taryfowych

Runda Dillona 1961 -62 • 39 krajów • • tylko ok. 4000 koncesji taryfowych brak redukcji ceł na towary rolne Renegocjacja stawek celnych w tworzącej się EWG Obniżka ceł o 14%

Runda Kennedy’ego 1963 -67 • 74 kraje • metoda formuły liniowej – redukcja ceł

Runda Kennedy’ego 1963 -67 • 74 kraje • metoda formuły liniowej – redukcja ceł na art. przemysłowe o 35% • Z = (A-x) (A+x) • kodeks antydumpingowy • przystąpienie Polski do GATT

Runda Tokijska 1973 -79 • 99 krajów • • metoda formuły harmonizacji obniżka ceł

Runda Tokijska 1973 -79 • 99 krajów • • metoda formuły harmonizacji obniżka ceł od 33% do 6% na art. przemysłowe znoszenie barier pozataryfowych zamówienia rządowe licencje, antydumping problem inwestycji międzynarodowych preferencje dla krajów rozwijających się

Runda Urugwajska 1986 -94 • 117 krajów • redukcja przecięnego poziomu stawek celnych o

Runda Urugwajska 1986 -94 • 117 krajów • redukcja przecięnego poziomu stawek celnych o 30% • zwiększenie rygorów w handlu artykułami rolnymi i tekstyliami • handel usługami (GATS) • własność intelektualna (TRIPS) • utworzenie WTO

Polska w GATT 1947 r. – 23 kraje podpisały „tymczasowy” układ, zwany GATT (General

Polska w GATT 1947 r. – 23 kraje podpisały „tymczasowy” układ, zwany GATT (General Agreement on Tariffs and Trade – Układ Ogólny w sprawie Handlu i Ceł) Lata 50 -te – Polska wyraziła ochotę wstąpienia do GATT (negocjacje trwały aż do 1967 r. )

Polska w GATT c. d. Polska jest stroną Układu GATT od 1967 roku. Do

Polska w GATT c. d. Polska jest stroną Układu GATT od 1967 roku. Do końca Rundy Urugwajskiej status Polski był nietypowy. Jako kraj o gospodarce centralnie planowanej i cenach, które nie były kształtowane przez rynek oraz nie posiadający taryfy celnej, Polska musiała udzielić koncesji na rzecz pozostałych krajów - stron Układu GATT w postaci zobowiązania się do powiększania importu z tych krajów o 7 % rocznie z czego nie zawsze, szczególnie w latach osiemdziesiątych, mogła się wywiązać. Również, z powodu istniejącego systemu cen, polskie towary traktowane były mniej korzystnie w przypadku postępowania antydumpingowego.

„Kodeks antydumpingowy” Kodeks antydumpingowy zezwala krajom członkowskim na stosowanie środków antydumpingowych wobec importu dokonywanego

„Kodeks antydumpingowy” Kodeks antydumpingowy zezwala krajom członkowskim na stosowanie środków antydumpingowych wobec importu dokonywanego poniżej tzw. "wartości normalnej" – przez którą należy rozumieć cenę towaru w normalnym obrocie handlowym w kraju eksportującym lub na rynkach trzecich, jeżeli taki import przynosi szkodę producentom z kraju importującego.

Polska w GATT c. d. Lata 70 -te – Polska wywiązywała się z „zasady

Polska w GATT c. d. Lata 70 -te – Polska wywiązywała się z „zasady wzajemności koncesji”. 1976 r. – ze względu na duże długi (Edward Gierek), zaczęto ograniczać wielkość importu. 1980 r. – powstaje Solidarność – zaczęto myśleć o uregulowaniu „zaległego importu”, ale rozmyślenia te przerwał stan wojenny w 1981 r. 1982 r. – GATT postanowił zawiesić Polskę. KNU wobec Polski. Polska nie wywiązywała się ze swego zobowiązania. 1985 r. – USA przywraca Polskę do GATT – sprawa jednak nie do końca uregulowana. 1994 r. – Polska przystępuje do WTO.

GATT a WTO § GATT miał charakter tymczasowy (porozumienie), WTO ma charakter trwały (organizacja)

GATT a WTO § GATT miał charakter tymczasowy (porozumienie), WTO ma charakter trwały (organizacja) § GATT nie był ratyfikowany przez kraje, WTO – była § Podmiotami GATT były „układające się strony”, podmiotami WTO są „państwa członkowskie” § GATT zajmował się przede wszystkim wymianą towarową, WTO ma znacznie szerszy zakres przedmiotowy § sprawniejszy system rozstrzygania sporów w WTO § obecnie GATT jest tylko jednym z filarów WTO

Zalety GATT § § rozwój handlu międzynarodowego redukcja wszelkich barier liberalizacja handlu hamowanie tendencji

Zalety GATT § § rozwój handlu międzynarodowego redukcja wszelkich barier liberalizacja handlu hamowanie tendencji protekcjonistycznych

Wady GATT § niemoc organizacji wobec łamania zasad GATT przez państwa członkowskie § negocjacje

Wady GATT § niemoc organizacji wobec łamania zasad GATT przez państwa członkowskie § negocjacje w ramach GATT nie dotyczyły wszystkich artykułów i grup towarowych § nie uwzględniał potrzeb krajów słabo rozwiniętych § wielkie mocarstwa łamały zasady § powstanie korporacji utrudniających dostęp do rynku

WTO - Światowa Organizacja Handlu • 1947 – 23 kraje podpisują „tymczasowy” układ, zwany

WTO - Światowa Organizacja Handlu • 1947 – 23 kraje podpisują „tymczasowy” układ, zwany GATT (Układ Ogólny w sprawie Handlu i Ceł) • 1994 –W Maroku podczas konferencji Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu na szczeblu ministerialnym zostaje utworzona Światowa Organizacja Handlu • 1995 – GATT przekształca się w WTO (Światowa Organizacja Handlu)

Cele WTO • sprzyjanie rozwojowi gospodarki i handlu • podniesienie poziomu życia • zapewnienie

Cele WTO • sprzyjanie rozwojowi gospodarki i handlu • podniesienie poziomu życia • zapewnienie w pełni zatrudnienia i wzrostu prawdziwych dochodów • racjonalne wykorzystanie zasobów światowych

Cele WTO • zwiększenie produkcji i podniesienie usług zgodnie z celem trwałego rozwoju •

Cele WTO • zwiększenie produkcji i podniesienie usług zgodnie z celem trwałego rozwoju • podpisywanie wzajemnie korzystnych porozumień • masowe obniżanie i likwidowanie ceł oraz barier handlowych • likwidacja dyskryminacji w obrotach międzynarodowych

Struktura organizacyjna Wsparcie techniczne i logistyczne. Przygotowuje dokumentację Zbiera się nie rzadziej niż raz

Struktura organizacyjna Wsparcie techniczne i logistyczne. Przygotowuje dokumentację Zbiera się nie rzadziej niż raz na dwa lata. Dezycje, negocjacje Rady pomocnicze odpowiedzialne za konkretne obszary. Wspomagane przez Komitety (ok. 40)

Główne funkcje WTO • czuwanie nad realizacją porozumień; • forum do dalszych negocjacji dotyczących

Główne funkcje WTO • czuwanie nad realizacją porozumień; • forum do dalszych negocjacji dotyczących wielostronnych stosunków handlowych; • administrowanie systemem rozwiązywania sporów między członkami; • administrowanie systemem przeglądów polityki handlowej; • współpraca z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Bankiem światowym.

Polska w WTO Polska stała się członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO) 1 lipca 1995

Polska w WTO Polska stała się członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO) 1 lipca 1995 roku

Z punktu widzenia Polski układ ten miał przede wszystkim: • ułatwić wzrost wymiany handlowej;

Z punktu widzenia Polski układ ten miał przede wszystkim: • ułatwić wzrost wymiany handlowej; • zwiększyć stabilność reguł gospodarczych; • zwiększyć atrakcyjność Polski dla inwestorów zagranicznych; • zapewnić bezpieczeństwo polityczne kraju; • zagwarantować pokój zewnętrzny. -

 Członkostwo Polski w prestiżowym klubie najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw świata było konkretnym dowodem

Członkostwo Polski w prestiżowym klubie najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw świata było konkretnym dowodem ekonomicznej i gospodarczej stabilności naszego kraju i uznania przez inne kraje postępu przeprowadzanych reform.

 • Po przystąpieniu do UE Polska pozostała członkiem WTO nie prowadząc jednak na

• Po przystąpieniu do UE Polska pozostała członkiem WTO nie prowadząc jednak na jej forum swojej samodzielnej polityki. • Przedstawiciele Polski i pozostałych krajów członkowskich UE są jednak obecni na sesjach organów WTO obserwując ich przebieg; uczestnicząc w konsultacjach z przedstawicielami Komisji Europejskiej.

WTO współcześnie, tzw. „Nowe tematy” • Już po stworzeniu WTO wśród niektórych członków (zwłaszcza

WTO współcześnie, tzw. „Nowe tematy” • Już po stworzeniu WTO wśród niektórych członków (zwłaszcza krajów rozwiniętych) narastało przekonanie, że WTO powinna podjąć nowe tematy i zjawiska jakie manifestują się we współczesnym handlu. • W wyniku tego decyzją ministerialną (I Konferencja Ministerialna WTO w Singapurze w 1996 roku) rozpoczęto w WTO dyskusje na następujące tematy: – – handel a inwestycje zagraniczne, handel a konkurencja przejrzystość zakupów rządowych ułatwienia procedur handlowych

 • Na II Konferencji Ministerialnej w Genewie w 1998 roku przyjęto decyzję w

• Na II Konferencji Ministerialnej w Genewie w 1998 roku przyjęto decyzję w sprawie podjęcia dyskusji na temat handlu elektronicznego. Wiązało to się z dynamicznym rozwojem tej dziedziny handlu oraz dążeniami z jednej strony do nie stawiania przed nim przeszkód handlowych, a z drugiej zaś konieczność odpowiednich regulacji gwarantujących przestrzeganie niezbędnego w nim porządku. W rezultacie członkowie WTO przyjęli polityczną deklarację powstrzymania się od ewentualnego clenia transmisji elektronicznych. Podjęli także przegląd zasad WTO w kontekście różnych aspektów handlu elektronicznego celem ustalenia potrzeby ewentualnej modyfikacji lub rozszerzenia tych zasad. II Konferencja Ministerialna miała charakter przejściowy. Jej konkretnym rezultatem jest formalne uruchomienie procesu przygotowań i dyskusji na temat przyszłych negocjacji (tzw. Rundy Milenijnej).

 • Po III Konferencji Ministerialnej WTO w Seattle w grudniu 1999 r. powstała

• Po III Konferencji Ministerialnej WTO w Seattle w grudniu 1999 r. powstała inicjatywa skierowana przede wszystkim do krajów najmniej rozwiniętych i rozwijających się, która służyć ma odbudowie zaufania do WTO i zwiększeniu zaangażowania tych krajów w procesie negocjacyjnym nowej rundy WTO. Inicjatywa ta w formie tzw. minipakietu odbudowy zaufania, przewiduje zwiększony dostęp do rynku w postaci bezcłowego i nieograniczonego ilościowo dostępu do rynku dla w zasadzie wszystkich towarów pochodzących z tych krajów, pomoc techniczną, budowanie potencjału krajów LDC, pomoc w procesie implementacji reguł i zasad WTO, pomoc instytucjonalną. III Konferencja Ministerialna zakończyła się zawieszeniem obrad. W wyniku nie osiągnięcia porozumienia, głównie pomiędzy UE, USA i krajami rozwijającymi się nie powstał żaden oficjalny dokument uzgodniony przez państwa WTO. Dalszy proces konsultacyjny przeniesiony zostaje do Genewy pod nadzór DG WTO Mike Moore'a. W Seattle ujrzały światło dzienne wszystkie istniejące sprzeczności w międzynarodowym świecie gospodarczym.

 • III Konferencja ujawniła przede wszystkim: – opór i nieustępliwość wszystkich państw WTO

• III Konferencja ujawniła przede wszystkim: – opór i nieustępliwość wszystkich państw WTO w prezentacji i obronie swoich stanowisk bez kontekstu "win-win”, – rolnictwo w roli szerszej niż tylko handlowa jako filar polityk gospodarczych, – niechęć państw rozwijających się do rozszerzenia tematyki WTO, – rozbieżności krajowych i regionalnych polityk gospodarczych od reguł działania korporacji wielonarodowych, – brak zrozumienia organizacji społecznych dla systemu WTO, – pojawienie się aspektu standardów pracy, dumpingu socjalnego i ekologicznego w handlu międzynarodowym. • III KM WTO w Seattle nie doprowadziła do żadnych ostatecznych ustaleń. W szczególności nie ustalono zakresu kolejnej rundy WTO oraz podstawowych zasad negocjacji Zawieszenie III Konferencji Ministerialnej WTO w Seattle oznaczało rozpoczęcie jedynie negocjacji mandatowych (w obszarach rolnictwa i usług), czyli tych ustalonych w Marakeszu w kwietniu 1994 r. podczas przyjmowania Aktu Końcowego Rundy Urugwajskiej.

 • IV Konferencja Ministerialna WTO w Doha, Katar, 9 -14 listopada 2001 r.

• IV Konferencja Ministerialna WTO w Doha, Katar, 9 -14 listopada 2001 r. • IV Konferencji Ministerialnej uczestniczyła delegacja Polski pod przewodnictwem Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Gospodarki Janusza Kaczurby. • W Konferencji uczestniczyły delegacje 142 krajów członkowskich WTO, obserwatorów reprezentujących 39 krajów oraz 76 organizacji międzyrządowych. • W trakcie Konferencji prowadzono negocjacje dotyczące projektu głównej Deklaracji Ministerialnej, Deklaracji w sprawie Porozumienia TRIPS (Handlowe aspekty praw własności intelektualnej) i zdrowia publicznego oraz decyzji w sprawie realizacji porozumień WTO (trudności krajów rozwijających się w realizacji porozumień), przedstawionych przed Konferencją przez Przewodniczącego Rady Generalnej WTO S. Harbinsona. • Powyższe projekty powstały w rezultacie wielomiesięcznego procesu przygotowawczego w WTO w Genewie pod auspicjami Przewodniczącego Rady Generalnej WTO.

 • W szeregu newralgicznych obszarów problemowych do końca procesu przygotowawczego utrzymały się duże

• W szeregu newralgicznych obszarów problemowych do końca procesu przygotowawczego utrzymały się duże rozbieżności w stanowiskach zainteresowanych stron.

 • Ostatnia V Konferencja Ministerialna miała miejsce w Cancun, w Meksyku, w dniach

• Ostatnia V Konferencja Ministerialna miała miejsce w Cancun, w Meksyku, w dniach 10 – 14. 09. 2003 r. i zakończyła się fiaskiem. Brak porozumienia między krajami rozwiniętymi (gł. UE i USA), a krajami rozwijającymi się (na czele z Brazylią, Argentyną i Indiami) i najmniej rozwiniętymi (tzw. grupa afrykańska) doprowadził do rozwiązania Konferencji bez żadnych konkretnych ustaleń. • Kolejna VI Konferencja Ministerialna planowana jest na 12 – 18. 12. 2005 r. w Hong-Kongu. Oczekuje się, że KM może przesądzić o kierunku i tempie liberalizacji handlu w towarach i usługach trwającej obecnie rundy negocjacyjnej.

Materiały www. comx. pl/gatt-wto/

Materiały www. comx. pl/gatt-wto/