GATT WTO AGENDA GATT powstanie cel struktura GATT
- Slides: 36
GATT - WTO
AGENDA • • • GATT - powstanie, cel, struktura GATT zasady i rundy. Polska w GATT WTO powstanie, cel, struktura Funkcje i Polska w WTO Korzyści krajów członkowskich i WTO współcześnie
GATT 1948 -1994 General Agreement on Tariffs and Trade Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu powstał 30 X 1947 r. na konferencji w Hawanie.
Celem GATT było podejmowanie działań zmierzających do liberalizacji handlu międzynarodowego poprzez obniżenie ceł i znoszenie innych przeszkód handlowych oraz wyeliminowanie dyskryminacji w tym handlu
Członkowie • W 1947 – 23 państw • W 1994 – 128 państw jako członkowie zwyczajni – 20 państw oczekujących na akcesję
Struktura • Konferencja Układających się Stron – organ o charakterze plenarnym • Rada Przedstawicieli – organ o charakterze wykonawczym • Sekretariat • Komitet Skarg
Zasady GATT • Zasada niedyskryminacji • Klauzula najwyższego uprzywilejowania (ang. MFN – Most Favoured Nation clause) • Klauzula narodowa (ang. National Treatment) • Zasada Wzajemności • Cło jest głównym instrumentem polityki handlowej
Pierwsze rundy GATT • Genewa 1947 – zewidencjonowanie taryf celnych, zobowiązanie do redukcji stawek celnych. 30% • Annecy 1949 – sprawdzenie możliwości wielostronnej obniżki ceł - 3% • Torquay 1950 -51 - 9 % • Genewa 1955 -56 - 11% • 23 kraje • Umiarkowane obniżki • Około 45 tysięcy wzajemnych koncesji taryfowych metodą towar za towar
Runda Dillona 1961 -62 • 39 krajów • • tylko ok. 4000 koncesji taryfowych brak redukcji ceł na towary rolne Renegocjacja stawek celnych w tworzącej się EWG Obniżka ceł o 14%
Runda Kennedy’ego 1963 -67 • 74 kraje • metoda formuły liniowej – redukcja ceł na art. przemysłowe o 35% • Z = (A-x) (A+x) • kodeks antydumpingowy • przystąpienie Polski do GATT
Runda Tokijska 1973 -79 • 99 krajów • • metoda formuły harmonizacji obniżka ceł od 33% do 6% na art. przemysłowe znoszenie barier pozataryfowych zamówienia rządowe licencje, antydumping problem inwestycji międzynarodowych preferencje dla krajów rozwijających się
Runda Urugwajska 1986 -94 • 117 krajów • redukcja przecięnego poziomu stawek celnych o 30% • zwiększenie rygorów w handlu artykułami rolnymi i tekstyliami • handel usługami (GATS) • własność intelektualna (TRIPS) • utworzenie WTO
Polska w GATT 1947 r. – 23 kraje podpisały „tymczasowy” układ, zwany GATT (General Agreement on Tariffs and Trade – Układ Ogólny w sprawie Handlu i Ceł) Lata 50 -te – Polska wyraziła ochotę wstąpienia do GATT (negocjacje trwały aż do 1967 r. )
Polska w GATT c. d. Polska jest stroną Układu GATT od 1967 roku. Do końca Rundy Urugwajskiej status Polski był nietypowy. Jako kraj o gospodarce centralnie planowanej i cenach, które nie były kształtowane przez rynek oraz nie posiadający taryfy celnej, Polska musiała udzielić koncesji na rzecz pozostałych krajów - stron Układu GATT w postaci zobowiązania się do powiększania importu z tych krajów o 7 % rocznie z czego nie zawsze, szczególnie w latach osiemdziesiątych, mogła się wywiązać. Również, z powodu istniejącego systemu cen, polskie towary traktowane były mniej korzystnie w przypadku postępowania antydumpingowego.
„Kodeks antydumpingowy” Kodeks antydumpingowy zezwala krajom członkowskim na stosowanie środków antydumpingowych wobec importu dokonywanego poniżej tzw. "wartości normalnej" – przez którą należy rozumieć cenę towaru w normalnym obrocie handlowym w kraju eksportującym lub na rynkach trzecich, jeżeli taki import przynosi szkodę producentom z kraju importującego.
Polska w GATT c. d. Lata 70 -te – Polska wywiązywała się z „zasady wzajemności koncesji”. 1976 r. – ze względu na duże długi (Edward Gierek), zaczęto ograniczać wielkość importu. 1980 r. – powstaje Solidarność – zaczęto myśleć o uregulowaniu „zaległego importu”, ale rozmyślenia te przerwał stan wojenny w 1981 r. 1982 r. – GATT postanowił zawiesić Polskę. KNU wobec Polski. Polska nie wywiązywała się ze swego zobowiązania. 1985 r. – USA przywraca Polskę do GATT – sprawa jednak nie do końca uregulowana. 1994 r. – Polska przystępuje do WTO.
GATT a WTO § GATT miał charakter tymczasowy (porozumienie), WTO ma charakter trwały (organizacja) § GATT nie był ratyfikowany przez kraje, WTO – była § Podmiotami GATT były „układające się strony”, podmiotami WTO są „państwa członkowskie” § GATT zajmował się przede wszystkim wymianą towarową, WTO ma znacznie szerszy zakres przedmiotowy § sprawniejszy system rozstrzygania sporów w WTO § obecnie GATT jest tylko jednym z filarów WTO
Zalety GATT § § rozwój handlu międzynarodowego redukcja wszelkich barier liberalizacja handlu hamowanie tendencji protekcjonistycznych
Wady GATT § niemoc organizacji wobec łamania zasad GATT przez państwa członkowskie § negocjacje w ramach GATT nie dotyczyły wszystkich artykułów i grup towarowych § nie uwzględniał potrzeb krajów słabo rozwiniętych § wielkie mocarstwa łamały zasady § powstanie korporacji utrudniających dostęp do rynku
WTO - Światowa Organizacja Handlu • 1947 – 23 kraje podpisują „tymczasowy” układ, zwany GATT (Układ Ogólny w sprawie Handlu i Ceł) • 1994 –W Maroku podczas konferencji Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu na szczeblu ministerialnym zostaje utworzona Światowa Organizacja Handlu • 1995 – GATT przekształca się w WTO (Światowa Organizacja Handlu)
Cele WTO • sprzyjanie rozwojowi gospodarki i handlu • podniesienie poziomu życia • zapewnienie w pełni zatrudnienia i wzrostu prawdziwych dochodów • racjonalne wykorzystanie zasobów światowych
Cele WTO • zwiększenie produkcji i podniesienie usług zgodnie z celem trwałego rozwoju • podpisywanie wzajemnie korzystnych porozumień • masowe obniżanie i likwidowanie ceł oraz barier handlowych • likwidacja dyskryminacji w obrotach międzynarodowych
Struktura organizacyjna Wsparcie techniczne i logistyczne. Przygotowuje dokumentację Zbiera się nie rzadziej niż raz na dwa lata. Dezycje, negocjacje Rady pomocnicze odpowiedzialne za konkretne obszary. Wspomagane przez Komitety (ok. 40)
Główne funkcje WTO • czuwanie nad realizacją porozumień; • forum do dalszych negocjacji dotyczących wielostronnych stosunków handlowych; • administrowanie systemem rozwiązywania sporów między członkami; • administrowanie systemem przeglądów polityki handlowej; • współpraca z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Bankiem światowym.
Polska w WTO Polska stała się członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO) 1 lipca 1995 roku
Z punktu widzenia Polski układ ten miał przede wszystkim: • ułatwić wzrost wymiany handlowej; • zwiększyć stabilność reguł gospodarczych; • zwiększyć atrakcyjność Polski dla inwestorów zagranicznych; • zapewnić bezpieczeństwo polityczne kraju; • zagwarantować pokój zewnętrzny. -
Członkostwo Polski w prestiżowym klubie najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw świata było konkretnym dowodem ekonomicznej i gospodarczej stabilności naszego kraju i uznania przez inne kraje postępu przeprowadzanych reform.
• Po przystąpieniu do UE Polska pozostała członkiem WTO nie prowadząc jednak na jej forum swojej samodzielnej polityki. • Przedstawiciele Polski i pozostałych krajów członkowskich UE są jednak obecni na sesjach organów WTO obserwując ich przebieg; uczestnicząc w konsultacjach z przedstawicielami Komisji Europejskiej.
WTO współcześnie, tzw. „Nowe tematy” • Już po stworzeniu WTO wśród niektórych członków (zwłaszcza krajów rozwiniętych) narastało przekonanie, że WTO powinna podjąć nowe tematy i zjawiska jakie manifestują się we współczesnym handlu. • W wyniku tego decyzją ministerialną (I Konferencja Ministerialna WTO w Singapurze w 1996 roku) rozpoczęto w WTO dyskusje na następujące tematy: – – handel a inwestycje zagraniczne, handel a konkurencja przejrzystość zakupów rządowych ułatwienia procedur handlowych
• Na II Konferencji Ministerialnej w Genewie w 1998 roku przyjęto decyzję w sprawie podjęcia dyskusji na temat handlu elektronicznego. Wiązało to się z dynamicznym rozwojem tej dziedziny handlu oraz dążeniami z jednej strony do nie stawiania przed nim przeszkód handlowych, a z drugiej zaś konieczność odpowiednich regulacji gwarantujących przestrzeganie niezbędnego w nim porządku. W rezultacie członkowie WTO przyjęli polityczną deklarację powstrzymania się od ewentualnego clenia transmisji elektronicznych. Podjęli także przegląd zasad WTO w kontekście różnych aspektów handlu elektronicznego celem ustalenia potrzeby ewentualnej modyfikacji lub rozszerzenia tych zasad. II Konferencja Ministerialna miała charakter przejściowy. Jej konkretnym rezultatem jest formalne uruchomienie procesu przygotowań i dyskusji na temat przyszłych negocjacji (tzw. Rundy Milenijnej).
• Po III Konferencji Ministerialnej WTO w Seattle w grudniu 1999 r. powstała inicjatywa skierowana przede wszystkim do krajów najmniej rozwiniętych i rozwijających się, która służyć ma odbudowie zaufania do WTO i zwiększeniu zaangażowania tych krajów w procesie negocjacyjnym nowej rundy WTO. Inicjatywa ta w formie tzw. minipakietu odbudowy zaufania, przewiduje zwiększony dostęp do rynku w postaci bezcłowego i nieograniczonego ilościowo dostępu do rynku dla w zasadzie wszystkich towarów pochodzących z tych krajów, pomoc techniczną, budowanie potencjału krajów LDC, pomoc w procesie implementacji reguł i zasad WTO, pomoc instytucjonalną. III Konferencja Ministerialna zakończyła się zawieszeniem obrad. W wyniku nie osiągnięcia porozumienia, głównie pomiędzy UE, USA i krajami rozwijającymi się nie powstał żaden oficjalny dokument uzgodniony przez państwa WTO. Dalszy proces konsultacyjny przeniesiony zostaje do Genewy pod nadzór DG WTO Mike Moore'a. W Seattle ujrzały światło dzienne wszystkie istniejące sprzeczności w międzynarodowym świecie gospodarczym.
• III Konferencja ujawniła przede wszystkim: – opór i nieustępliwość wszystkich państw WTO w prezentacji i obronie swoich stanowisk bez kontekstu "win-win”, – rolnictwo w roli szerszej niż tylko handlowa jako filar polityk gospodarczych, – niechęć państw rozwijających się do rozszerzenia tematyki WTO, – rozbieżności krajowych i regionalnych polityk gospodarczych od reguł działania korporacji wielonarodowych, – brak zrozumienia organizacji społecznych dla systemu WTO, – pojawienie się aspektu standardów pracy, dumpingu socjalnego i ekologicznego w handlu międzynarodowym. • III KM WTO w Seattle nie doprowadziła do żadnych ostatecznych ustaleń. W szczególności nie ustalono zakresu kolejnej rundy WTO oraz podstawowych zasad negocjacji Zawieszenie III Konferencji Ministerialnej WTO w Seattle oznaczało rozpoczęcie jedynie negocjacji mandatowych (w obszarach rolnictwa i usług), czyli tych ustalonych w Marakeszu w kwietniu 1994 r. podczas przyjmowania Aktu Końcowego Rundy Urugwajskiej.
• IV Konferencja Ministerialna WTO w Doha, Katar, 9 -14 listopada 2001 r. • IV Konferencji Ministerialnej uczestniczyła delegacja Polski pod przewodnictwem Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Gospodarki Janusza Kaczurby. • W Konferencji uczestniczyły delegacje 142 krajów członkowskich WTO, obserwatorów reprezentujących 39 krajów oraz 76 organizacji międzyrządowych. • W trakcie Konferencji prowadzono negocjacje dotyczące projektu głównej Deklaracji Ministerialnej, Deklaracji w sprawie Porozumienia TRIPS (Handlowe aspekty praw własności intelektualnej) i zdrowia publicznego oraz decyzji w sprawie realizacji porozumień WTO (trudności krajów rozwijających się w realizacji porozumień), przedstawionych przed Konferencją przez Przewodniczącego Rady Generalnej WTO S. Harbinsona. • Powyższe projekty powstały w rezultacie wielomiesięcznego procesu przygotowawczego w WTO w Genewie pod auspicjami Przewodniczącego Rady Generalnej WTO.
• W szeregu newralgicznych obszarów problemowych do końca procesu przygotowawczego utrzymały się duże rozbieżności w stanowiskach zainteresowanych stron.
• Ostatnia V Konferencja Ministerialna miała miejsce w Cancun, w Meksyku, w dniach 10 – 14. 09. 2003 r. i zakończyła się fiaskiem. Brak porozumienia między krajami rozwiniętymi (gł. UE i USA), a krajami rozwijającymi się (na czele z Brazylią, Argentyną i Indiami) i najmniej rozwiniętymi (tzw. grupa afrykańska) doprowadził do rozwiązania Konferencji bez żadnych konkretnych ustaleń. • Kolejna VI Konferencja Ministerialna planowana jest na 12 – 18. 12. 2005 r. w Hong-Kongu. Oczekuje się, że KM może przesądzić o kierunku i tempie liberalizacji handlu w towarach i usługach trwającej obecnie rundy negocjacyjnej.
Materiały www. comx. pl/gatt-wto/
- Rundy gatt
- Powstanie jońskie
- Na rysunkach przedstawiono wybrane rośliny lądowe
- 3 powstanie śląskie przyczyny
- W wyniku reakcji 11 0 g jednokarboksylowego
- Panowanie bolesława chrobrego tomaszewska
- Przekrój poprzeczny budowy pierwotnej korzenia
- Składa się z 114 sur
- Powstanie kościuszkowskie i upadek rzeczypospolitej
- Wielki tragediopisarz grecki
- Rzeczpospolita w pierwszej połowie xviii wieku tomaszewska
- Iii rozbiór polski
- Agenda sistemica y agenda institucional
- Objectives of wto
- Itpd
- Peta konsep teori perdagangan internasional
- Wto functions
- Karsten nowrot
- Objectives of wto
- Wto objectives
- Nafta and wto
- Function of wto
- Structure of wto
- Gatt+
- Pengertian ifc
- Objectives of imf
- Functions of the world trade organization
- Pendiri wto
- Wto
- Wto dispute settlement mechanism
- Wto
- Principles of wto
- Generalised system of preferences wto
- Gatt alapelvek
- Albert gatt
- Business environment
- Historia del gatt