FRYDERYK CHOPIN rodem warszawianin sercem Polak a talentem

FRYDERYK CHOPIN rodem warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel.

Narodziny Fryderyk Franciszek CHOPIN, najwybitniejszy polski kompozytor, urodził się w 1810 r. w Żelazowej Woli (ok. 50 km od Warszawy) w majątku hrabiostwa Skarbków.

Ojciec Fryderyka Ojciec Mikołaj, urodzony we Francji, osiadł w Polsce na stałe już w wieku 16 lat i spędził tu resztę swojego życia. Początkowo był guwernerem, a po przenosinach z Żelazowej Woli do Warszawy wykładowcą języka literatury francuskiej w kilku warszawskich szkołach, prowadząc w końcu elitarny internat dla synów z najwybitniejszych polskich rodów arystokratycznych.

Mama Fryderyka Matka, Justyna z Krzyżanowskich, pochodząca z Kujaw była osobą bardzo muzykalną - grała na fortepianie i śpiewała; w naturalny sposób stała się więc pierwszą nauczycielką muzyki dla małego Frycka, jak często nazywano go w domu.

Fryderyk miał trzy siostry Ludwikę, Izabellę i Emilię.

Nauka gry na fortepianie W wieku sześciu lat chłopiec rozpoczął naukę gry na fortepianie u Wojciecha Żywnego. Wspólnie ze starszą siostrą Ludwiką muzykowali w domu, grywając na cztery ręce. Wkrótce pojawiły się również pierwsze próby kompozytorskie małego Frycka. Wojciech Żywny

Pierwsza kompozycja Pierwszy utwór, Polonez B-dur, zapisany został ręką ojca. Okres nauki u Wojciecha Żywnego to także początek występów publicznych małego Chopina; grywał w salonach arystokracji warszawskiej i brał udział w koncertach dobroczynnych. Mały Chopin

Studia Jako szesnastolatek Chopin rozpoczął studia w zakresie teorii kompozycji u Józefa Elsnera w warszawskiej Szkole Głównej Muzyki. W tym okresie bardzo znaczący wpływ na rozwój jego talentu miało obcowanie z pieśniami i tańcami ludowymi Mazowsza, Kujaw, Wielkopolski i Lubelszczyzny

Początek sławy W 1826 roku odbył swoją pierwszą zagraniczną podróż do Berlina, a wkrótce także do Wiednia (gdzie dwukrotnie występował publicznie) oraz do Drezna i Pragi. Mając lat dziewiętnaście Chopin ukończył studia muzyczne u prof. Elsnera, zyskawszy ogromne uznanie swego pedagoga. W raporcie dotyczącym uczniów profesor napisał: "Chopin Fryderyk, trzecioletni, szczególna zdatność, geniusz muzyczny".

Jakim był człowiekiem? Był człowiekiem bardzo towarzyskim. Łączyły go przyjazne kontakty zarówno z wybitnymi muzykami przebywającymi w Paryżu, m. in. Franciszkiem Lisztem, Vincenzo Bellinim, Gioacchino Rossinim i Feliksem Mendelssohnem, jak i z wydawcami, krytykami oraz całą polską emigracją. W 1836 roku poznał pisarkę George Sand, która stała się jego życiową partnerką, mającą znaczący wpływ na życie kompozytora. Razem podróżowali, zawitali wspólnie na Majorkę, do Marsylii i Genui. Przez kilka lat z rzędu, spędzali lato w Nohant, zimą wracając do Paryża.

Śmierć Chopina Od 1839 roku stan zdrowia chorego na gruźlicę Chopina pogarszał się z każdym rokiem. W 1848 roku odbył ostatnią podróż koncertową po Anglii i Szkocji, dając 16 listopada ostatni publiczny koncert w Londynie, po którym ciężko zaniemógł. Po powrocie do Paryża, nie odzyskał już zdrowia. Zmarł 17 października 1849 roku w mieszkaniu przy placu Vendome 12. Pochowany został na Paryskim cmentarzu Pere Lachaise. Serce Chopina znajduje się w Warszawie, w Kościele św. Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu.

Miejsca gdzie mieszkał: • Pałac Saski Polska, • Pałac Kazimierzowski Polska, • Pałac Czapskich/Krasińskich Polska,

Miejsca gdzie się uczył: • • • Liceum Warszawskie Konserwatorium Królewski Uniwersytet Warszawski Biblioteki Lekcje języków obcych

Miejsca gdzie występował: • • • Pałac Radziwiłłowski Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności Belweder Kościół ewangelicko-augsburski Świętej Trójcy Kościół Opieki św. Józefa Oblubieńca Niepokalanej Bogurodzicy Maryi zwany kościołem pp. Wizytek Pałac Morsztynów Pałac Brühlowski Pałac Błękitny Teatr Narodowy Pałac Potockich Warszawskie salony

Ciekawostki o Chopinie

• Zmarł na gruźlicę w Paryżu w swym mieszkaniu przy placu Vendome 12, otoczony grupą najbliższych przyjaciół. • Jego imieniem nazwano najstarszy na świecie monograficzny konkurs muzyczny, który odbywa się od 1927 r. • Chopen prosił, aby na jego pogrzebie wykonano Requiem d-moll Mozarta. • Jego imieniem nazwano m. in. żaglowiec i drobnicowiec oraz Akademię Muzyczną w Warszawie. • Nagrody Akademii Fonograficznej "Fryderyki" zostały nazwane tak na cześć Chopina. • Jego imieniem nazwano Polską Filharmonię Bałtycką w Gdańsku. • Jego imieniem nazwano planetoidę o śr. 28, 5 km. • Jego imieniem nazwano krater na Merkurym. • Podobno Fryderyk Chopin, jako dziecko płakał, gdy jego matka grywała na fortepianie. • Prasa warszawska nazywała go "małego Chopinkiem", "cudownym dzieckiem" i "drugim Mozartem" • Został przyłapany na rysowaniu portretu nauczyciela w czasie lekcji. Obrazek tak zadziwił rysowanego, że ten go pochwalił.

• Razem z siostrą Emilią pisał wiersze i komedie. • Został sportretowany przez Piotra Adamczyka w filmie "Chopin - Pragnienie miłości" z 2002 roku. • Ojciec Fryderyka brał udział w insurekcji kościuszkowskiej, która miała miejsce w 1794 roku. • Według legendy, Fryderyk Chopin przyszedł na świat przy grze skrzypiec swojego ojca Mikołaja. • Uważa się także, że posiadał on talent literacki, malarski i aktorski. • W latach 1826 -1829 studiował w warszawskiej Szkole Głównej Muzyki. • Najnowsze badania wskazują, że przyczyną śmierci kompozytora była najprawdopodobniej mukowiscydoza, a nie jak się uważa, gruźlica. • Fryderyk jako nauczyciel był bardzo surowy - zrzucał dzieciom klapę od fortepiany na ręce, gdy nie umiały na lekcje. • Nazywany jest także poetą fortepianu. • Imię Fryderyk dano mu na cześć św. Fryderyka, imię Franciszek od dziadka Chopina. • Chopin komponował już w w wieku 7 lat (Polonez g-moll oraz Polonez B-dur). • Został sportretowany przez Hugh Grant'a w filmach "Nocturnes" z 1988 r. i "Improwizacja" z 1991 r.

"Chopin nie tylko przez swoje dzieło, ale poprzez fakt, że był niezwykłą indywidualnością być może najpiękniejszej epoki kultury, jaką była epoka romantyzmu, stał się wartością promieniującą i promieniującą w sposób niezwykły. Można śmiało powiedzieć, że mamy do czynienia ze zjawiskiem kulturowym, wykraczającym daleko poza konwencję klasycznych wykonań. Nie obawiam się więc schematyczności, nie boję się stereotypu. " Waldemar Dąbrowski, Przewodniczący Komitetu Obchodów CHOPIN 2010