Fryderyk Chopin Miejsce urodzenia Chopin urodzi si wedle

Fryderyk Chopin

Miejsce urodzenia Chopin urodził się (wedle legendy przy grze jego ojca, Mikołaja, na skrzypcach) w jednej z dworskich oficyn hrabiego Fryderyka Skarbka, w której mieszkała rodzina Mikołaja i Justyny. Na chrzcie nadano mu imiona Fryderyk Franciszek (na cześć ojca chrzestnego i zapewne dziadka – François). Wg metryki z kościoła w Brochowie jako chrzestni wpisani widnieją Franciszek Grembecki ze wsi Ciepliny wraz z panną Anną Skarbkówną, hrabianką z Żelazowej Woli. Sami Chopinowie jako chrzestnego zwyczajowo traktowali młodego hrabiego Fryderyka Skarbka oraz jego rok młodszą siostrę Annę Emilię. Około połowy 1810 Mikołaj i Justyna wraz z dziećmi przenieśli się do Warszawy do pałacu Saskiego, w którym mieściło się Liceum Warszawskie, gdzie Mikołaj miał uczyć języka francuskiego. Przeprowadzka wynikała prawdopodobnie ze pogarszającej się sytuacji finansowej Skarbków. Hrabia prowadził hulaszczy tryb życia i popadał w długi, a po rozwodzie z Ludwiką (1807) uciekł z Księstwa Warszawskiego w poznańskie. Również dorastające dzieci Skarbków nie wymagały już opieki guwernera. Prawdopodobnie Mikołaj myślał o przeprowadzce do stolicy jeszcze przed urodzeniem się syna. Po wyjeździe na stałe do Warszawy Chopinowie utrzymywali bliskie kontakty z rodziną

Życie Fryderyk Franciszek Chopin (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu, nazywany poetą fortepianu. U źródeł jego twórczości leżała wrażliwość artystyczna oraz umiejętność czerpania wzorców z polskiej muzyki ludowej. Jego przyjaciółką i towarzyszką życia była pisarka George Sand.

Twórczość Żywny sam nie był wybitnym muzykiem, a zdolnego i pojętnego ucznia uczył techniki palcowania i tradycyjnego ułożenia ręki. Podczas lekcji koncentrował się głównie na zaznajamianiu ucznia z dziełami muzyki barokowej i klasycznej oraz objaśnianiu budowy utworów fortepianowych Johanna Sebastiana Bacha, Josepha Haydna, Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz (w mniejszym stopniu) Johanna Nepomuka Hummla. Pozostałością po tej niekonwencjonalnej edukacji było zamiłowanie Fryderyka do dawnych kompozytorów, co miało go później odróżniać od reszty muzyków czy ogólnie artystów doby romantyzmu, a także możliwość rozwoju własnej techniki gry – Chopin mógł uderzać w klawiaturę tymi palcami, którymi mu było najwygodniej, a nie tymi, które są zalecane przez podręczniki, szkoły gry czy oznaczenia w zapisie nutowym. Następnym nauczycielem Fryderyka był, pochodzący – tak samo jak Żywny – z Czech, Wilhelm Wacław Würfel. Przed ukończeniem 7 roku życia był już autorem kilku drobnych kompozycji (były to polonezy – owa forma muzyczna była w polskiej muzyce fortepianowej tą, która wraz z wychowaniem muzycznym Żywnego oraz modną w owym czasie operą w stylu włoskim składała się na atmosferę muzyczną w jakiej dorastał Fryderyk), które pomagali zapisywać mu Żywny oraz ojciec

Ciekawostki � Najnowsze badania wskazują, że przyczyną śmierci kompozytora była najprawdopodobniej mukowiscydoza, a nie jak sie powszechnie uważa, gruźlica. � Fryderyk jako nauczyciel był bardzo surowy - zrzucał dzieciom klapę od fortepiany na ręce, gdy nie umialy na lekcje. � Z pobytów w Szafarni wysłał swoje słynne listy "Kuriery Szafarskie" do rodziców, będące parodią "Kuriera Warszawskiego". � Powodem rozstania Fryderyka i jego kochanki byla kłótnia o wielkość kurczaka podanego na obiad. � Nazywany jest także poetą fortepianu. � � Od cara otrzymał pierścień z brylantem, a w Paryżu propozycję zostania nadwornym kompozytorem carskim. Chopin jednak pierścień sprzedał, a propozycję odrzucił. Imię Fryderyk dano mu na cześć św. Fryderyka, imię Franciszek od dziadka Chopina.

Prezentacje wykonały: Magdalena Ciesielska I Karolina Krajewska