Elementarz nauczyciela pracujcego z dzieckiem nadpobudliwym Materiay wypracowane

Elementarz nauczyciela pracującego z dzieckiem nadpobudliwym Materiały wypracowane w sieci współpracy i samokształcenia nauczycieli wychowawców świetlic Kraków, październik – listopad 2018 r.

Najlepsze wyniki w pracy z dzieckiem nadpobudliwym dają: qstworzenie w szkole spójnego systemu zasad, qwłaściwe komunikowanie , qkonsekwencja, qsystematyczna, stała praca z dzieckiem.

Elementarz… • poświęć dziecku dużo uwagi, • wzmacniaj wszystkie przejawy pożądanego zachowania, • stosuj zrozumiałe dla dziecka reguły, • pomóż dziecku w akceptacji przez środowisko,

Elementarz… • • • bądź konsekwentnym , przekazuj proste i krótkie komunikaty, komunikaty wyrażaj z szacunkiem, pomóż dziecku zorganizować świat wokół siebie, indywidualizuj proces nauczania.

Elementarz… • stwórz zrozumiały system konsekwencji zachowania, • konsekwencje (pozytywne i negatywne) stosuj natychmiast • przedstaw plan zajęć i schemat lekcji, • często mów do dziecka, zachęcaj do pracy,

Elementarz… • korzystaj w czasie lekcji z pomocy ucznia, • stosuj komunikaty niewerbalne, • dostosuj tempo pracy do możliwości ucznia, • stosuj specjalne metody w czasie sprawdzania wiadomości,

Elementarz • zmniejsz ilość materiału do przepisania z tablicy, • często przypominaj o regułach, • szukaj i ucz dziecko sposobów rozładowania złości w sposób możliwy do zaakceptowania (np. stwórz kodeks złości).

Niektóre techniki pracy z dzieckiem nadpobudliwym w szkole: qwłaściwe usadowienie ucznia w klasie qpobudzanie uwagi dziecka qpoprawianie zdolności słuchania qskuteczne wydawanie poleceń qkontrola notatek po zakończeniu zajęć

Właściwe usadowienie ucznia w klasie • ławka nadpobudliwego dziecka powinna być usytuowana w pobliżu nauczyciela (jego biurka lub tablicy), • dziecko posadzone plecami do reszty kolegów, • nigdy nie sadzamy dziecka przy oknie, • w towarzystwie dobrych uczniów (ale nie najlepszych przyjaciół), • usadzenie z tyłu klasy, jeśli dziecko potrzebuje dużo przestrzeni (w takiej sytuacji nauczyciel co 5 minut podchodzi do ucznia i sprawdza jak postępuje praca), • jasne określenie granic przestrzennych (ławka, przestrzeń gdziecko może się poruszać).

Pobudzanie uwagi dziecka • zadania i nauczane treści powinny być przekazywane w szybki, skrótowy, reporterski sposób, • powinny być też prezentowane w „małych dawkach”, • aby zmobilizować dziecko do skupienia się można wykorzystać zegarek albo kuchenny minutnik do odmierzania czasu, w którym ma być wykonane zadanie, • szybka, najlepiej natychmiastowa kontrola poprawności wykonania zadań, • zamiast długich sesji ćwiczeniowych przygotowanie większej liczby krótszych i bardziej intensywnych okresów ćwiczeń.

Pobudzanie uwagi dziecka • urozmaicanie zadań, przeplatanie mniej interesujących fragmentów ciekawszymi, • wykorzystanie materiałów, którymi można manipulować, dotknąć je, • organizowanie aktywności angażujących ucznia jak np. czynna dyskusja, • ilustrowanie materiału schematami, podawanie uczniom różnych metod mnemotechnicznych, wierszyków, powiedzonek.

Poprawianie zdolności słuchania • przygotowanie krótkich instrukcji, złożonych z prostych krótkich zdań, • powtarzanie instrukcji tak często jak to jest potrzebne, • nakłanianie uczniów do wielokrotnego, powtarzania instrukcji po jej usłyszeniu - w ten sposób rozwija się umiejętność słuchania i zapamiętywania, • informowanie uczniów o tym, że komunikuje się ważne wiadomości (np. „to jest ważne, proszę słuchać”, „to będzie na sprawdzianie”, itp), • korzystanie z pomocy wizualnych dla wzmocnienia przekazu ustnego

Kontrola notatek po zakończeniu zajęć Nauczyciel musi dopilnować, żeby notatki w zeszycie były kompletne, a w szczególności aby zawierały: • notatki z lekcji (jeśli dziecko nie jest w stanie jej zapisać może być skrócona), • zapisaną pracę domową zarówno ustną jak i pisemną (jeśli nic nie jest zadane – formułę „nic do zrobienia”), • informację o wszelkich nietypowych sytuacjach (np. planowana wycieczka, akademia na którą trzeba się ubrać odświętnie), • datę sprawdzianu i wymagany zakres materiału.

Jak mówić żeby dzieci nas słuchały? Osoba zwracająca się do nadpobudliwego dziecka musi: q po pierwsze przebić się przez szum bodźców docierających z otoczenia, qpo drugie zadbać, aby jej przekaz był jak najbardziej zrozumiały.

Jeszcze jedna pomocna wskazówka q Dzieciom nadpobudliwym łatwiej jest zacząć robić coś nowego niż kontynuować rozpoczęte zadanie - lubią przecież przerzucać się z jednej czynności na drugą. Dlatego zamiast mówić „przestań patrzeć przez okno” powiedzmy „spójrz w zeszyt” lub „otwórz książkę”. Istnieje wtedy większa szansa, że dziecko spełni polecenie.

Skuteczne wydawanie poleceń • wybierz polecenie, na którym ci zależy i które jesteś gotowa wyegzekwować, • podejdź do dziecka, • zdobądź jego uwagę (dotknij go, spójrz w oczy, zawołaj po imieniu), • wydaj jednoznaczne polecenie w 2 -3 słowach, • powtórz polecenie tyle razy ile założyłaś, poproś by dziecko je powtórzyło, • dopilnuj wykonania polecenia (nie odchodź od dziecka zanim nie skończy)!

Zadbaj o własny komfort psychiczny! Stosuj techniki relaksacyjne i codziennie zrób coś, co lubisz! Śmiej się, tańcz i śpiewaj – to pomaga rozładować stres.

Życzymy sukcesów