Dowody czynnoci poszukiwawcze i wydobywcze dr Dagmara Gruszecka

Dowody – czynności poszukiwawcze i wydobywcze dr Dagmara Gruszecka

Zatrzymanie rzeczy RZECZY PODLEGAJĄCE WYDANIU NA WEZWANIE ORGANU: 1. mogące stanowić dowód w sprawie. 2. podlegające zajęciu w celu zabezpieczenia kar majątkowych, środków karnych o charakterze majątkowym, przepadku, środków kompensacyjnych albo roszczeń o naprawienie szkody (ART. 217 § 1 K. P. K. ) Wydaje się na żądanie: ü sądu, ü prokuratora, ü w wypadkach nie cierpiących zwłoki - także na żądanie Policji lub innego uprawnionego organu.

Zatrzymanie rzeczy Warunkiem zatrzymania rzeczy jest posiadanie przez uprawniony organ szczególnie wiarygodnej informacji, że w posiadaniu konkretnej osoby oraz znanym miejscu znajduje się rzecz podlegająca wydaniu. Obowiązek wydania rzeczy na żądanie uprawnionego organu spoczywa na każdej osobie. Przepis § 1 nie ogranicza podmiotowo kręgu osób, od których można żądać wydania rzeczy. Zatrzymanie danych cyfrowych (tzw. dowodów elektronicznych) może polegać również na ich skopiowaniu.

Zatrzymanie rzeczy Tryb postępowania przy zatrzymaniu rzeczy: 1) wydanie przez sąd lub prokuratora postanowienia o zatrzymaniu rzeczy (art. 217 § 1 w zw. z art. 236 KPK), 2) wezwanie osoby mającą rzecz podlegającą wydaniu do jej dobrowolnego wydania, 3) odebranie rzeczy, w razie odmowy jej dobrowolnego wydania.

Zatrzymanie rzeczy Tryb postępowania przy zatrzymaniu rzeczy: Przed wezwaniem osoby mającej rzecz podlegającą wydaniu do jej dobrowolnego wydania, należy okazać jej postanowienie sądu lub prokuratora. Po dobrowolnym wydaniu rzeczy należy załączyć ją do akt sprawy lub przystąpić do wykonania czynności przewidzianych w art. 228 KPK. (np. oględzin) W razie odmowy dobrowolnego wydania rzeczy, rzecz należy odebrać, co stanowi rodzaj przymusu stosowanego wobec osoby posiadającej ową rzecz. Przymusowe odebranie rzeczy dopuszczalne jest więc tylko wtedy, gdy osoba, która rzeczą włada, odmówiła jej wydania. ØCzynność odebrania rzeczy może być połączona z przeszukaniem (§ 5).

Zatrzymanie rzeczy Tryb postępowania przy zatrzymaniu rzeczy: ALE…. . Jeżeli wydania żąda Policja lub innym uprawniony organ działający we własnym zakresie, w wypadku niecierpiącym zwłoki, mają one dodatkowy obowiązek pouczenia osoby wydającej rzecz o prawie do niezwłocznego złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie jej postanowienia sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania!!! q 7 dni q 14 dni na zatwierdzenie zatrzymania na doręczenie osobie wydającej tego zatwierdzenia

Zatrzymanie rzeczy ü Postanowienie sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania rzeczy legalizuje czynność dokonaną przez Policję lub inny uprawniony organ. Wobec tego Odmowa zatwierdzenia zatrzymania przez sąd lub prokuratora powoduje, że wydana rzecz została zatrzymana w sposób niezgodny z ustawą i podlega niezwłocznie zwróceniu osobie, od której została odebrana, chyba że wystąpią okoliczności przewidziane w art. 231 KPK. W takim też wypadku rzecz nie może być wprowadzona do procesu karnego i nie może stanowić dowodu.

Zatrzymanie rzeczy Art. 217 § 4. Jeżeli wydania żąda Policja albo inny uprawniony organ działający we własnym zakresie, osoba, która rzecz wyda, ma prawo niezwłocznie złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie jej postanowienia sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania, o czym należy ją pouczyć. Doręczenie powinno nastąpić w terminie 14 dni od zatrzymania rzeczy. Podejmując decyzję w przedmiocie zatwierdzenia zatrzymania rzeczy sąd (lub prokurator) ustala: - czy dokonanie zatrzymania rzeczy było uzasadnione (rzecz może stanowić dowód w sprawie) - oraz czy postanowienie o zarządzeniu przeszukania nie mogło być uprzednio wydane, - czynność ta została przeprowadzona i udokumentowana zgodnie z przepisami KPK.

Zatrzymanie rzeczy Czynność zatrzymania rzeczy, niezależnie od tego, czy następuje w wyniku dobrowolnego jej wydania, czy też w wyniku przymusowego odebrania, wymaga spisania protokołu (art. 143 § 1 pkt 6 in fine KPK). Protokół NIE WYMAGA SPISANIA PROTOKOŁU ZATRZYMANIE RZECZY, JEŚLI ZAŁĄCZONO JĄ DO AKT SPRAWY ( ART. 217 § 3 ZD. 2). Zatrzymanie rzeczy należy ponadto pokwitować osobie, od której ją odebrano.

Zatrzymanie rzeczy Art. 229 k. p. k. Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148, 1. zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz 2. podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, 3. dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto 4. wskazanie polecenia sądu lub prokuratora. 5. Jeżeli polecenie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której czynność przeprowadzono, że na jej wniosek otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności.

Zatrzymanie rzeczy • [Postępowanie z przedmiotami] Art. 228 § 1. Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy : 1. poddać oględzinom, sporządzeniu spisu i opisu, 2. zabrać, 3. albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie. Tak samo należy postąpić ze znalezionymi w czasie przeszukania przedmiotami mogącymi stanowić: (§ 2) a) dowód innego przestępstwa, b) podlegającymi przepadkowi c) lub których posiadanie jest zabronione. • § 3. Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane.

Zatrzymanie rzeczy Art. 230. [Zwrot rzeczy] Zwrot zatrzymanych rzeczy następuje: • jeżeli zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie nastąpiło bez uprzedniego polecenia sądu lub prokuratora, a w ciągu 7 dni od dnia czynności nie nastąpiło jej zatwierdzenie (§ 1), • po stwierdzeniu ich zbędności dla postępowania karnego (§ 2). W wymienionych wypadkach zatrzymane rzeczy należy zwrócić niezwłocznie !!! Tylko wtedy nie zwraca się rzeczy w trybie określonym w § 1, jeżeli 1. nastąpiło dobrowolne wydanie, 2. a osoba, która rzecz wydała nie złożyła wniosku, o wydanie przez sąd lub prokuratora postanowienia o zatwierdzeniu przeszukania, o którym mowa w art. 217 § 4 KPK.

Zatrzymanie rzeczy Komu należy zwrócić rzecz? OSOBIE UPRAWNIONEJ! - ART. 230 (chyba, że rzecz należy do klasy przedmiotów, których posiadanie jest zabronione [§ 3] - niekoniecznie osobie, która dany przedmiot wydała, której przedmiot odebrano, albo u której go znaleziono. - O tym, która osoba uprawniona jest do odbioru przedmiotu, decyduje prawo cywilne : właściciel przedmiotu , może nim być jednak także jego posiadacz. ØJeśli jest wiele osób uprawnionych, przedmiot powinien być zwrócony tej osobie, której rzecz odebrano, jeżeli wyniknie spór co do własności rzeczy, a nie ma dostatecznych danych do niezwłocznego rozstrzygnięcia, odsyła się osoby zainteresowane na drogę procesu cywilnego.

Zatrzymanie rzeczy • Art. 231 § 1. Jeżeli powstaje wątpliwość, komu należy wydać zatrzymaną rzecz, sąd, referendarz sądowy lub prokurator składa ją do depozytu sądowego albo oddaje osobie godnej zaufania aż do wyjaśnienia uprawnienia do odbioru. Przepisy o likwidacji depozytów i nie odebranych rzeczy stosuje się odpowiednio. rzeczy szczególnego rodzaju rzeczy, których posiadanie jest zabronione, przekazuje się właściwemu urzędowi lub instytucji. (art. 230 § 3) przedmioty o wartości artystycznej lub historycznej oddaje się na przechowanie właściwej instytucji. (art. 231 § 2)

Zatrzymanie rzeczy Art. 233 [Środki płatnicze] Oddając na przechowanie krajowe środki płatnicze lub wartości dewizowe, organ, przekazując je, określa charakter depozytu i sposób rozporządzenia oddanymi na przechowanie wartościami. Rozporządzenia przedmiotem dokonane po jego odebraniu lub zabezpieczeniu są bezskuteczne w stosunku do Skarbu Państwa. (Art. 234 k. p. k. )

Zatrzymanie rzeczy Można zarządzić sprzedaż : ART. 232 K. P. K 1) przedmiotów ulegających szybkiemu zniszczeniu, 2) takich, których przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami, 3) lub z nadmiernymi trudnościami 4) albo powodowałoby znaczne obniżenie wartości rzeczy. Sprzedaż następuje wg. trybu określonego dla właściwych organów postępowania wykonawczego Uzyskaną ze sprzedaży kwotę pieniędzy należy przekazać do depozytu sądowego. Postanowienie w przedmiocie sprzedaży przedmiotów wydaje w PP – prokurator, a w PS – sąd lub referendarz przysługuje zażalenie!!!

Zatrzymanie rzeczy PRZECHOWYWANIA I ZNISZCZENIA TZW. DOWODÓW TRUDNYCH. • Art. 232 a § 1. Przedmioty i substancje stwarzające niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia, a w szczególności broń, amunicję, materiały wybuchowe lub łatwopalne, materiały radioaktywne, substancje trujące, duszące lub parzące, środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty oraz prekursory kategorii 1, … q PRZECHOWUJE SIĘ W MIEJSCU I W SPOSÓB ZAPEWNIAJĄCY ICH NALEŻYTE ZABEZPIECZENIE!

Zatrzymanie rzeczy § 2. Jeżeli dla zapewnienia prawidłowego toku postępowania wystarczające jest przechowywanie próbek w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badań przedmiotów lub substancji, o których mowa w § 1 • sąd właściwy do rozpoznania sprawy lub referendarz, na wniosek prokuratora, • niezwłocznie zarządza zniszczenie w całości lub w części pozostałych ilości przedmiotów lub substancji zbędnych do przeprowadzenia badań. PRÓBKI § 3. Jeżeli sąd lub referendarz zarządził zniszczenie w części przedmiotów lub substancji, o których mowa w § 1, wskazuje jednocześnie w postanowieniu miejsce i czas przechowywania ich pozostałej części w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badań.

Zatrzymanie rzeczy • § 4. Przedmioty i substancje stwarzające bezpośrednie niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia przez możliwość eksplozji materiałów wybuchowych lub łatwopalnych, innego gwałtownego wyzwolenia energii, rozprzestrzeniania się substancji trujących, duszących lub parzących, wyzwolenia energii jądrowej lub promieniowania jonizującego albo których przechowywanie w niezmienionym stanie jest możliwe, • MOŻNA ZNISZCZYĆ PRZED WYDANIEM POSTANOWIENIA, O KTÓRYM MOWA W § 2.

Zatrzymanie rzeczy [Wydanie korespondencji, przesyłek i bilingów] Art. 218 § 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty lub działalność telekomunikacyjną, urzędy celne oraz instytucje i przedsiębiorstwa transportowe OBOWIĄZANE SĄ WYDAĆ sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w postanowieniu, korespondencję i przesyłki oraz dane, o których mowa w art. 180 c i 180 d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm. 131)), Ludzie listy piszą Zakresem żądania objęte są: 1) korespondencja, 2) przesyłki, 3) wykazy połączeń telekomunikacyjnych lub innych przekazów informacji, w tym 4) korespondencja przesyłana pocztą elektroniczną. Ø jeżeli mają znaczenie dla toczącego się postępowania. Ø tylko sąd lub prokurator mają prawo żądać i otwierać lub zarządzić otwarcie tych przesyłek. NIE POLICJA!

Zatrzymanie rzeczy • § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, doręcza się adresatom korespondencji oraz abonentowi telefonu lub nadawcy, którego wykaz połączeń lub innych przekazów informacji został wydany. Doręczenie postanowienia może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze względu na dobro sprawy, lecz nie później niż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. • § 3. Pozbawioną znaczenia dla postępowania karnego korespondencję i przesyłki należy niezwłocznie zwrócić KOMU? - właściwym urzędom, instytucjom lub przedsiębiorstwom wymienionym w § 1. Ps. Pamiętajcie o zderzeniu z prawem do prywatności i chronioną wolnością komunikowania się !!!

Zatrzymanie rzeczy [Zabezpieczenie danych informatycznych] • Art. 218 a. § 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność telekomunikacyjną obowiązane są niezwłocznie zabezpieczyć, na żądanie sądu lub prokuratora zawarte w postanowieniu, NA CZAS OKREŚLONY, NIEPRZEKRACZAJĄCY JEDNAK 90 DNI, dane informatyczne przechowywane w urządzeniach zawierających te dane na nośniku lub w systemie informatycznym. Przepis art. 218 § 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. • § 2. Pozbawione znaczenia dla postępowania karnego dane informatyczne, o których mowa w § 1, należy niezwłocznie zwolnić spod zabezpieczenia.

Zatrzymanie rzeczy Zabezpieczenie danych informatycznych jest swoistym środkiem tymczasowym, poprzedzającym ewentualne zażądanie wydania tych danych na podstawie art. 217 w zw. z art. 236 a lub na podstawie art. 218 k. p. k (np. maile). Zakresem zabezpieczenia dane informatyczne przechowywane: • w urządzeniach zawierających te dane, • na nośniku • w systemie informatycznym. Organami uprawnionymi do żądania zabezpieczenia danych informatycznych są sąd lub prokurator. max 90 dni – potem zabezpieczenie upada

Przeszukanie Podstawa przeszukania Art. 219 k. p. k Przesłanką przeszukania jest istnienie uzasadnionej podstawy do przypuszczenia, że poszukiwane osoby lub rzeczy znajdują się w określonym miejscu. Cel przeszukania 1) wykrycie osoby podejrzanej; 2) zatrzymanie osoby podejrzanej; 3) przymusowe doprowadzenie osoby podejrzanej; 4) znalezienie rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie ; 5) znalezienie rzeczy podlegających zajęciu w postępowaniu karnym.

Przeszukanie Przeszukania pomieszczeń i innych miejsc oraz osób można dokonać w każdej sprawie. Omawiane przepisy zezwalają na dokonanie przeszukania w celu znalezienia każdego dowodu, nie ograniczając tej przesłanki do znalezienia dowodów istotnych, znaczących, ważnych. Wątpliwe jest jednak dokonywanie przeszukania w celu znalezienia dowodu mało istotnego, pośredniego i pochodnego. Rodzaje przeszukania: • pomieszczeń • innych miejsc • osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów.

Przeszukanie Organy uprawnione do przeprowadzenia przeszukania q prokurator q Policja, ale tylko na polecenie sądu lub prokuratora q w wypadkach wskazanych w ustawie- także inny organ. (Art. 220 § 1) • Przez "polecenie" należy rozumieć postanowienie o przeszukaniu. • „Inny organ” odsyła do art. 312 k. p. k. – „Uprawnienia Policji przysługują także: • 1) organom Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Celnej oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Żandarmerii Wojskowej, w zakresie ich właściwości, • 2) innym organom przewidzianym w przepisach szczególnych.

Przeszukanie DYREKTYWY ZWIĄZANE Z PRZEPROWADZANIEM PRZESZUKANIA Art. 227. k. p. k Przeszukanie lub zatrzymanie rzeczy powinno być dokonane • zgodnie z celem tej czynności, • z zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy, • bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości. Wymieniony przepis stanowi normę gwarancyjną, realizującą wymogi art. 30 Konstytucji RP, stosownie do którego, przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw, jest niewzruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych, a także art. 40 Konstytucji RP i art. 3 EKPC, zakazujących poniżającego traktowania

Przeszukanie W wyr. z 28. 4. 2005 r. w sprawie Buck przeciwko Niemcom, ETPC zwrócił uwagę na konieczność uwzględnienia przy przeszukaniu ciężaru gatunkowego przestępstwa, będącego przedmiotem sprawy, w której zarządzono przeszukanie, możliwości uzyskania poszukiwanej rzeczy w inny sposób, zastosowanie niezbędnych zabezpieczeń, aby skutki przeszukania utrzymać w rozsądnych granicach, a także rozmiar możliwych reperkusji dla reputacji osoby, wobec której dokonano przeszukania (zob. B. Gronowska, Wyrok ETPC w Strasburgu z 28. 4. 2005 r. w sprawie Buck przeciwko Niemcom, Prok. i Pr. 2005, Nr 9, s. 167). W konkluzji, Trybunał podkreślił, że przeszukanie pomieszczeń jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, gdy zdobycie niezbędnych dowodów winy osób oskarżonych nie jest możliwe w inny sposób.

Przeszukanie Przeszukania zamieszkałych pomieszczeń można dokonać w porze nocnej tylko w wypadkach nie cierpiących zwłoki; za porę nocną uważa się czas od godziny 22 do godziny 6. (Art. 221 § 1. ) • § 2. Przeszukanie rozpoczęte za dnia można prowadzić nadal mimo nastania pory nocnej. • § 3. W porze nocnej można przeszukać • lokale dostępne w tym czasie dla nieokreślonej liczby osób • lokale służące do przechowywania przedmiotów.

Przeszukanie • Art. 222 - INSTYTUCJA PAŃSTWOWA LUB SAMORZĄDOWA • § 1. Przy rozpoczęciu przeszukania pomieszczenia lub miejsca zamkniętego, należącego do instytucji państwowej lub samorządowej, należy o zamierzonym przeszukaniu zawiadomić : • kierownika tej instytucji lub jego zastępcę albo organ nadrzędny • i dopuścić ich do udziału w czynności. • § 2. Przeszukanie pomieszczenia zajętego przez WOJSKO może nastąpić jedynie w obecności DOWÓDCY LUB OSOBY PRZEZ NIEGO WYZNACZONEJ. Art. 223 Przeszukania osoby i odzieży na niej należy dokonywać w miarę możności za pośrednictwem osoby tej samej płci.

Przeszukanie TRYB PRZESZUKANIA • Przed rozpoczęciem przeszukania, należy osobie, u której przeszukanie ma być przeprowadzone, okazać postanowienie sądu lub prokuratora. Tylko wyjątkowo, w wypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli postanowienie sądu lub prokuratora nie mogło zostać wydane, organ dokonujący przeszukania okazuje nakaz kierownika swojej jednostki lub legitymację służbową, a następnie zwraca się niezwłocznie do sądu lub prokuratora o zatwierdzenie przeszukania. Postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie zatwierdzenia należy doręczyć osobie, u której dokonano przeszukania, w terminie 7 dni od daty czynności na zgłoszone do protokołu żądanie tej osoby. O prawie zgłoszenia żądania należy ją pouczyć.

Przeszukanie ØProblematyka zatwierdzenia przeszukania dokonanego w wypadku niecierpiącym zwłoki. § nielegalne przeszukanie i jego zatwierdzenie § wprowadzenie do procesu dowodów zebranych w sposób sprzeczny z ustawą § Art. 51 ust. 4 Konstytucji

Przeszukanie TRYB PRZESZUKANIA • Art. 224 § 1. Osobę, u której ma nastąpić przeszukanie, należy przed rozpoczęciem czynności: a) zawiadomić o jej celu b) wezwać do wydania poszukiwanych przedmiotów. § 2. Podczas przeszukania ma prawo być obecna osoba wymieniona w § 1 oraz osoba przybrana przez prowadzącego czynność. Ponadto może być obecna osoba wskazana przez tego, u kogo dokonuje się przeszukania, jeżeli nie uniemożliwia to przeszukania albo nie utrudnia go w istotny sposób. § 3. Jeżeli przy przeszukaniu nie ma na miejscu gospodarza lokalu, należy do przeszukania przywołać przynajmniej jednego dorosłego domownika lub sąsiada.

Przeszukanie Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objętych prawnie chronioną tajemnicą. • Art. 225 [Ochrona tajemnicy] • § 1. Jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się przeszukanie, oświadczy, że wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera informacje niejawne lub wiadomości objęte tajemnicą zawodową lub inną tajemnicą prawnie chronioną albo ma charakter osobisty, organ przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi w opieczętowanym opakowaniu. • § 2. Tryb wskazany w § 1 nie obowiązuje w stosunku do pism lub innych dokumentów, które zawierają informacje niejawne o klauzuli "zastrzeżone" lub "poufne" albo dotyczą tajemnicy zawodowej lub innej tajemnicy prawnie chronionej, jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, ani w stosunku do pism lub innych dokumentów o charakterze osobistym, których jest ona posiadaczem, autorem lub adresatem. • § 4. Wydaną, odebraną lub znalezioną w toku przeszukania dokumentację psychiatryczną organ przeprowadzający czynność przekazuje, z zachowaniem rygorów określonych w § 1, sądowi lub prokuratorowi.

Przeszukanie Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objętych prawnie chronioną tajemnicą. Art. 225 k. p. k. § 1. Jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się przeszukanie, oświadczy, że wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera informacje: q niejawne q wiadomości objęte tajemnicą zawodową q lub inną tajemnicą prawnie chronioną q albo, że dokument ma charakter osobisty, organ przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi W OPIECZĘTOWANYM OPAKOWANIU.

Przeszukanie Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objetych prawnie chronioną tajemnicą. • Wskazane w § 1 art. 225 postępowanie odnosi się do: Ø wydania, Ø odebrania lub Ø znalezienia w toku przeszukania dokumentacji psychiatrycznej (§ 4). Organ dokonujący zatrzymania rzeczy lub przeszukania ma obowiązek zastosowania wymienionych rygorów w każdym wypadku złożenia oświadczenia, że pismo lub inny dokument zawiera informacje niejawne lub wiadomości objęte tajemnicą zawodową lub inną tajemnicą prawnie chronioną albo ma charakter osobisty. Organ dokonujący wymienionych czynności nie może weryfikować prawdziwości złożonego oświadczenia. W wypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w przepisie, organ przeprowadzający czynność nie może zapoznać się (odczytać) z treścią pisma lub dokumentu!!! Obowiązany jest zaś do niezwłocznego przekazania pisma lub dokumentu w opieczętowanym opakowaniu sądowi lub prokuratorowi, w zależności, który z tych organów zlecił przeprowadzenie czynności.

Przeszukanie Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objetych prawnie chronioną tajemnicą. Przewidziane w § 1 rygory nie obowiązują w stosunku do: 1) pism lub innych dokumentów, które zawierają informacje niejawne o klauzuli "zastrzeżone" lub "poufne" jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa 2) pism lub innych dokumentów, które dotyczą tajemnicy zawodowej lub innej tajemnicy prawnie chronionej, jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, 2) pism lub innych dokumentów o charakterze osobistym, których jest ona posiadaczem, autorem lub adresatem. (§ 2)

Przeszukanie Tryb postępowania z pismami i dokumentami zawierającymi wiadomości objęte TAJEMNICĄ OBROŃCZĄ pism i dokumentów zawierających informacje objęte tajemnicą obrończą dotyczy szczególny tryb postępowania. • Art. 225 § 3 • Jeżeli podczas przeszukania obrońca lub inna osoba oświadczy, że wydane lub znalezione pisma lub inne dokumenty obejmują okolicznosci związane z wykonywaniem funkcji obrońcy. organ dokonujący czynności pozostawia dokumenty bez zapoznawania się z ich treścią lub wyglądem. Nie stosuje się zatem trybu z § 1.

Przeszukanie ALE…. Jeżeli jednak oświadczenie OSOBY, KTÓRA NIE JEST OBROŃCĄ! (I TYLKO NIEJ, NIGDY OBROŃCY) budzi wątpliwość, organ dokonujący przeszukania Øprzekazuje niezwłocznie dokumenty sądowi w opieczętowanym opakowaniu. (Wątpliwość musi dotyczyć tego, czy dokumenty podlegające zatrzymaniu w istocie obejmują informacje związane z wykonywaniem funkcji obrońcy. )

Przeszukanie Sąd, po zapoznaniu się z dokumentami decyduje o ich dalszym losie. Może on: Ø wydać postanowienie o zatrzymaniu dokumentów dla celów postępowania, albo Ø zwrócić w całości lub części osobie, od której je zabrano. Jeżeli sąd zwraca dokumenty, obowiązany jest uczynić to niezwłocznie oraz w opieczętowanym opakowaniu. Według ETPC przeszukanie pomieszczeń kancelarii adwokackiej może, w sposób niezamierzony, uderzyć w interesy osób trzecich, co do których nie ma podstaw dla dokonywania jakiejkolwiek ingerencji. Co więcej, w wypadku czynności dowodowych podejmowanych wobec praktykujących adwokatów, dodatkowo pojawia się kwestia ich tajemnicy zawodowej i niekwestionowanej potrzeby jej poszanowania. Dlatego zwraca się uwagę na konieczność szczególnej ostrożności organów procesowych, których obowiązkiem jest właściwe równoważenie kolidujących ze sobą interesów chronionych przez prawo (zob. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z 27. 9. 2005 r. w sprawie Petri Sallinen i in. przeciwko Finlandii).

. . . jakieś pytania?