De Eiffeltoren De EIFFELTOREN Frans la tour Eiffel

De Eiffeltoren

De EIFFELTOREN (Frans: la tour Eiffel) is een monument in Parijs en een van de meest bezochte bezienswaardigheden van Frankrijk. Hij staat aan de linkeroever van de Seine in het 7 e arrondissement van Parijs. De Eiffeltoren is wereldwijd het symbool van Parijs. Hij wordt door velen gezien als een van de niet-klassieke wereldwonderen. De toren is ontworpen door de ingenieurs Maurice Koechlin en Emile Nouguier, twee medewerkers van Gustave Eiffel. De toren ontvangt tegenwoordig jaarlijks meer dan 6 miljoen bezoekers en is daarmee het meest bezochte monument ter wereld. Op 28 november 2002 verwelkomde de Eiffeltoren zijn 200 miljoenste gast.

Op het eerste platform bevindt zich een expositie over de Eiffeltoren met foto's, schilderijen en informatie. Met de lift is het mogelijk naar de top van de Eiffeltoren te gaan (de trap is boven het tweede platform niet toegankelijk voor het publiek). Informatiepanelen geven aan welke gebouwen te zien zijn vanaf de Eiffeltoren. Men heeft er een uniek uitzicht over Parijs. De Eiffeltoren is 317 meter hoog tot aan de top van de vlaggenstok, zonder de televisieantennes mee te rekenen. Met televisieantennes is de toren 324 meter hoog. Afhankelijk van de omgevingstemperatuur kan de toren enkele centimeters in hoogte veranderen door het uitzetten of inkrimpen van het metaal. De toren heeft vier poten. Op verschillende niveaus bevinden zich platforms. De toren weegt 7. 300 ton (exclusief de fundering).

Na zijn bouw was de Eiffeltoren 's werelds hoogste toren en hij is - afgezien van televisietorens - nog steeds de hoogste van Europa. Om tien uur 's avonds gaan de lampen op de Eiffeltoren een paar minuten knipperen. Dit is voor het eerst gebeurd op Oudejaarsavond 2000. Omdat dit mooi werd gevonden, gebeurt het nu elke avond.

De bouw van de EIFFELTOREN

De eerste verdieping De grondwerken waren klaar op 30 juni 1887, de volgende dag begon het samenvoegen van de ijzeren delen. De toren was niet volledig vastgemaakt in het metselwerk maar vastgezet in ijzeren buizen waar hij kon worden afgesteld, omdat Gustave Eiffel hiermee verschillen in berekeningen wilde vermijden. Honderd metaalarbeiders maakten de 18. 038 stukken in de Eiffel fabrieken in Levallois en boorden zo’n 8. 000 gaten voor de 2. 500. 000 klinknagels waarvan 1. 056. 846 naderhand werden bevestigd door de 132 werklieden op de werkplek. Voor de montage van de platformen zijn 620 ijzeren platen gebruikt die met 55. 000 klinknagels zijn vastgezet.

Kritiek Toen de bouw van de toren eenmaal aan de gang was kreeg Eiffel het publiek snel op zijn hand. Zelfs vergeleken met het Garabit viaduct was dit toch wel iets heel anders. Dagelijks volgden vele toeschouwers de constructie van de Eiffeltoren en Eiffel kreeg weinig commentaar van critici.

Voltooiing van de eerste verdieping Op 26 maart 1888 werd de eerste verdieping voltooid, 57, 63 meter boven het Champ de Mars. De zestien hydraulische krikken met een hefkracht van 800 ton elk werden verwijderd toen het eerste platform precies horizontaal gezet was. Eiffel liet toen voor de werklieden op de eerste werkvloer een kantine inrichten. Hier waren de prijzen ongeveer de helft van wat er in de buurt gevraagd werd. De bouwleiding betaalde het verschil (het goedkope fastfood in die tijd).

De verdere bouw Toen de bouw op een gegeven moment een hoogte van 15 meter bereikt had, moesten kranen ingezet worden om de delen naar boven te krijgen. Er werden toen vier kranen ingezet. Met deze vier kranen was het mogelijk om op dezelfde manier verder te bouwen als waarmee men tot 15 meter was gekomen. Omdat de kranen een reikwijdte hadden van 12 meter kon nu verder gebouwd worden tot een hoogte van 30 meter. Later takelde men met behulp van een extra kraan de vier kranen van de begane grond op het eerste platform. Op de tweede etage was er echter niet genoeg ruimte om deze kranen opnieuw te monteren. Er werd nu gebruik gemaakt van handmatige steigers.

De tweede en derde verdieping Op 12 juni werd het tweede vloerniveau bereikt op 115, 73 meter boven de grond. Tegelijkertijd begon met het schilderen van de onderliggende lagen van de toren. De tweede vloer was klaar op 14 augustus 1888. In februari 188, werd het niveau van de derde verdieping bereikt op 276, 13 meter hoogte. Alle mensen werkten met een ongelooflijke inzet aan de toren en ze schrokken niet terug voor de grote hoogtes waarop vaak gewerkt moest worden. Ondanks weer en wind werd er doorgewerkt, allemaal om het uiteindelijke doel te bereiken. Hoe hoger de toren kwam, des te hoger ook de lonen werden voor de medewerkers. Ook in de wintermaanden stegen de lonen. Ondanks deze sociale maatregelen werd er in september en december 1888 toch gestaakt voor hogere lonen, vooral naarmate de toren hoger werd. Eiffel vond dit eerst niet nodig, omdat naar zijn mening het werk niet gevaarlijker werd. Zijn mening was: als je nu valt van 40 of van 300 meter, dood ben je toch. Hij kon zijn werknemers met deze uitspraak niet overtuigen en derhalve ging hij in december toch over tot loonsverhoging. Nu moest men enkel nog de top plaatsen. De top werd gemonteerd door acrobaten. Eiffel wilde de toren afhebben voor de opening van de Wereldtentoonstelling op 6 mei 1889, één dag na het eeuwfeest van de opening van de Etats Généraux in 1789.

De opening Velen hoopten dat Eiffel zijn belofte niet zou kunnen nakomen, maar de het project werd afgerond op 30 maart, twee jaar en twee maanden na aanvang. Op dat moment was de toren 312, 27 meter hoog. De dag daarna organiseerde Eiffel, zoals hij noemde: “Het intieme feest van de werkplaats”. Leden van de stadsraad van Parijs, de General Raad van het departement van de Seine en het parlement werden uitgenodigd om de 1. 792 treden te beklimmen met Gustave Eiffel. De liften werden pas twee maanden later in gebruik genomen. Slechts ongeveer twintig bezoekers bereikten de top en in hun aanwezigheid hees Eiffel een gigantische Franse vlag met de letters “R. F. ” Opmerkelijk is het dat er zich tijdens de bouw weinig ongelukken hebben voorgedaan.

Wetenswaardigheden Het gehele bouwwerk is d. m. v. 2. 500. 000 klinknagels in elkaar gezet. Het gewicht van de toren is 8. 757 ton. De Eiffeltoren werd gebouwd in 2 jaar, 2 maanden en vijf dagen. Je moet 1. 665 traptreden bestijgen voor je boven bent. Gedurende de bouw hebben er 250 mensen aan de toren gewerkt. Daarvan waren 199 vaste werknemers. De toren heeft een te schilderen oppervlak van 200. 000 m ². Het schilderwerk wordt door 25 vrijgezellen gedaan. Deze mensen kunnen de toren binnen één jaar helemaal schilderen. Er wordt vrijwel continu aan gewerkt om roestvorming tegen te gaan. Eenmaal in de 7 jaar krijgt de toren een nieuw jasje (50 ton verf). In de tussenliggende periode zorgt men voor het onderhoud. Inmiddels is de toren zeventien keer geschilderd. De oorspronkelijk de bedoeling was dat de toren na de Wereldtentoonstelling weer afgebroken zou worden. De totale hoogte van de toren is 324 meter maar. . bij warm weer is de toren, door uitzetting, 18 tot 20 centimeter hoger dan bij koud weer.

Originele foto’s van de bouw

Panorama van de lichtstad

De EIFFELTOREN aan de SEINE

Gezien van op de PLACE DE LA CONCORDE

Gezien van op de TROCADERO

Gezien van op de SEINE

De fonteinen op het CHAMP DE MARS

De verlichte EIFFELTOREN PUERTA DEL SOL

PANORAMA’S van op de EIFFELTOREN Op de website http: //www. panoramas. dk/fullscreen 32. html hebt u een 360° uitzicht op de lichtstad

EINDE