Budowa siownika beztoczyskowego Ograniczona wytrzymao toczyska siownika tokowego

Budowa siłownika beztłoczyskowego.

Ograniczona wytrzymałość tłoczyska siłownika tłokowego na wyboczenie praktycznie uniemożliwia konstruowanie siłowników z tłoczyskiem o skoku przekraczającym 1 m. Ograniczenie to znika w przypadku siłowników beztłoczyskowych.

W siłowniku cięgnowym tłoczysko jest zastąpione przez cięgno linowe lub taśmowe, które jest prowadzone przez krążki umieszczone na końcach siłownika. Końce cięgna spięte są łącznikiem, który przenosi siłę tłoka na element napędzany. Łącznik siłownika porusza się w kierunku przeciwnym niż tłok.

W siłowniku szczelinowym cylinder na całej długości skoku ma szczelinę. Do wyprowadzenia na zewnątrz siły tłoka służy łącznik związany z tłokiem, przesuwający się w szczelinie cylindra. Uszczelnienie cylindra wzdłuż szczeliny zapewnia cienka stalowa taśma, przykrywająca szczelinę od strony wewnętrznej na całej długości. Pomiędzy uszczelkami tłoka stalowa taśma jest odginana i prowadzona obok łącznika. Druga stalowa taśma, uszczelniająca szczelinę od strony zewnętrznej, zabezpiecza przed wnikaniem zanieczyszczeń. Obie taśmy przytrzymywane są przez magnesy stałe, umieszczone wzdłuż szczeliny.

Siłowniki szczelinowe mogą mieć skoki robocze do 5 m. Łącznik tłoka może przenosić duże momenty zginające i siły poprzeczne.

Tłok siłownika ze sprzężeniem magnetycznym jest wyposażony w stos silnych magnesów trwałych. Wokół cylindra jest umieszczony przesuwny element (zabierak) zawierający również stos pierścieniowych magnesów trwałych. Dzięki siłom sprzężenia magnetycznego między magnesami tłoka i zabieraka zabierak naśladuje ruchy tłoka. Aby umożliwić sprzężenie magnetyczne pomiędzy magnesami tłoka i zabieraka, cylinder siłownika musi być wykonany z materiału niemagnetycznego.