BOVINE MAMILLITIS BOVINE ULSERATIF MAMILLITIS PSEUDO LUMPYSKIN DISEASE

Tanım: BHV-2 nin neden olduğu 2 klinik form vardır. I. Genellikle meme başlarında, bazen tüm memeye yayılan lezyonlarla karekterize form (mamillitis) II. Generalize deri hastalığı (Pseudo Lumpy Skin disease)

ETİYOLOJİ Herpesviridae Alphaherpesvirinae BHV-2 Herpes virusların genel özelliklerine sahiptir. Serolojik olarak tek tiptir. İnsan herpes virusları (herpes simplex 1 ve 2) ile antijenik yakınlık içindedir. Sığır hücrelerinde yuvarlaklaşma, lizis ve intranuklear inkluzyon cisimciği oluşturur.

BULAŞMA Generalize form Güney Afrika’da, yaz ve sonbaharda sıklıkla görülür. Artropodlar ile bulaşma düşünülmektedir. Ancak vektör identifikasyonu yapılmamıştır. Mamillitis formu Sağım makinaları en önemli nedendir. Artropodların da bulaşta önemi bildirilmiştir. Subklinik enfekte hayvanların sürüye katılmasına bağlı salgınlar tanımlanmıştır.

PATOGENEZ Mamillitis formunda, lokal enfeksiyon vardır. Generalize formda ise, lezyonların tüm vücutta yaygınlığı viremiyi göstermektedir.

KLİNİK Mamillitis formunda; genellikle sadece meme başlarında , bazen de tüm memede lezyon oluşumu görülür. Ödematöz plaklar şeklinde görülen lezyonlar hızla yırtılır ve yerlerinde koyu renkli ülseratif bölgeler kalır. Bazen beden ısısı artışı lezyonlara eşlik eder. Sağımda oluşan güçlük nedeniyle süt veriminde azalma ve mastitis oluşur.

Memede BHV-2’nin neden olduğu derin ülserler

KLİNİK Pseudolumpyskin d. İnkubasyonu takiben (5 -9 gün) beden ısısı artışı ve aniden ortaya çıkan deri lezyonları (saçılmış yumrular) görülür. Şiddetli olgularda yüz, boyun, perineum ve sırtta çok sayıda nodül oluşur. Nodüller ortaları hafifçe çökmüş, düzgün yüzeyli görünümde olup, 7 -8 günde lokal ayrılmış şişkin görünüm alır.

TEŞHİS

Ayırıcı teşhis: meme çiçeği, sığır çiçeği, şap, veziküler stomatitis, Lumpy skin disease BHV-2’de lezyonların iyi karakterli olması, nodüllerin görünümü, hastalığın kısa süreli oluşu yönü ile ayırt edilir.

Laboratuvar Teşhisi Virolojik VI (lezyonlardan) Serolojik VN, AGID, IIF

İMMUNİTE ve MÜCADELE Oluşan nötralizan antikorlar 2 yıl kadar koruma sağlar. Mücadelede ticari aşı yoktur. Aşı çalışmaları yapılmaktadır.

Bovine Herpes Virus 4 Enfeksiyonu

Virusun Özellikleri Herpesviridae familyasında Gamaherpesvirinae alt grubunda yeralır. Çift iplikçikli DNA içeren virus, zarlı ve 150 nm çapındadır. Tüm BHV-4 suşları antijenik olarak ilişkilidir. Virusun diğer sığır herpesviruslarıyla antijenik yakınlığı yoktur. Virusun enfekte hücrelerde replikasyon siklusu yavaştır.

Epidemiyoloji BHV-4 enfeksiyonu tüm dünyada yaygın olarak görülür. Zaire’de sığırlarda %70; Almanya’da %18. 4 - %38; Belçika’da %15 -29 oranında tespit edilmiştir. Virus sığır, koyun dışında üriner sistem enfeksiyonu görülen kedilerde de tespit edilmiştir.

Patogenez Virus organizmaya solunum ve sindirim yoluyla girebilmektedir. Virus üst solunum yolu ve ince barsak epitel hücrelerinde replike olmaktadır. Ayrıca periferal kan lökositlerinde replike olan virus bu yolla tüm vücuda yayılır. BHV-4 enfeksiyonu sonrası da latentlik oluşmaktadır. Dalaktaki makrofajlar ve mononükleer kan hücreleri latentlik yeri olarak belirlenmiştir.

Klinik Konjunktivitis Üst solunum yolu enfeksiyonu Pneumonie Dermatitis Mastitis Enteritis Postpartum metritis-kronik metritis Gebeliğin 3 -4. aylarında abort Orchitis

Tanı Hastalığın formuna göre toplanan örnekler (nasal swap, konjunktival swap, vaginal swap, abort materyali, kan, süt) virus izolasyon (VI), immunfluoresan (IF), polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile izole ve identifiye edilebilir. Antikor tespiti amacıyla alınan serum örnekleri ELISA ve IFAT ile kontrol edilmektedir.

KEÇİLERİN HERPES VİRUS ENFEKSİYONU

Tanım: Keçilerde konjunktivitis, solunum, sindirim, genital sisteme (abort) ait bulgularla seyreden bir enfeksiyondur. Özellikle oğlaklarda ağır pneumonia ve enteritis olgularına ve ciddi ölümlere neden olmaktadır.

ETİYOLOJİ Cp. HV-1 Herpesvirusların genel özelliklerini taşır. Alphaherpesvirinae alt grubunda yer alır.

BULAŞMA Tüm nasal, konjunktival, genital akıntılar, sperma

KLİNİK Genital form; vulvada ödem, vulvovaginitis, abort, erkek hayvanlarda balanopostitis Enterik form ve respiratorik form; sıklıkla oğlaklarda oluşur. Beden ısısı artışı, konjunktivitis, solunum stresi, iştahsızlık, ishal bulguları ve ölüm oluşumu görülür.

TEŞHİS Teşhiste etken izolasyonu ve nötralizasyon testleri (çift serum örneğinde spesifik antikor artışı esastır) kullanılır.

İMMUNİTE Nötralizan antikorlara bağlı iyi düzeyde bağışıklık oluşur.

FELINE HERPES VIRUS 1 ENFEKSİYONU Feline Viral Rhinotracheitis ENZOOTİK CORYZA

Tanım: Kedilerde solunum sistemine ilgili klinik bulgular ile seyreden bir enfeksiyondur. Feline calicivirus enfeksiyonun yanısıra kedilerde en sık gözlenen solunum sistemi enfeksiyonudur.

ETİY OLOJİ FHV-1 İlk kez 1957 yılında yavru kedilerde yaygın respiratorik hastalık tablosundan izole edilmiştir. Herpesvirusların genel özelliklerini taşır.

CRFK hücre kültüründe hücre yuvarlaklaşması ve lizis ile karakterize CPE oluşturur.

EPİZOOTOLOJİ Saçılım materyali: Gözyaşı ve burun akıntısı Giriş Yolu: Solunum kanalı mukozası 6 aydan büyük kedilerde hafif bulgular yada subklinik enfeksiyon oluşur. 4 haftadan küçüklerde enfeksiyon oranı yüksek ve prognoz genellikle kötüdür.

KLİNİK 4 haftadan küçüklerde yoğun rhinotracheitis ve bronchopneumonia ve sıklıkla ölüm görülür. Büyüklerde 1 -2 gün inkubasyondan sonra aniden başlayan burun akıntısı, öksürük, seröz nasal ve gözyaşı akıntısı, köpüklü salivasyon, dispnea, ağırlık kaybı oluşur. Genellikle dilde ülserler, corneal ülser ve keratitis oluşur. Gebe kedilerde abort.

KLİNİK

PATOLOJİ Nasal epitel, farenks, epiglottis, tonsillalar, trachea epitel hücrelerinde nekroz, Bronchopneumonia Enfeksiyondan sonraki 7 -9. günlerde Intranükleer inkluzyon cisimciği oluşumu

TANI ve MÜCADELE Klinik tanı Feline calicivirus Laboratuvar tanısı Virus izolasyonu, IF, PCR; virus nötralizasyon Mücadele İnaktive ve attenüe aşılar Aşılar genellikle calicivirus ve panleukopeni ile kombinedir. Aşı uygulaması, klinik belirtileri azaltırsa da, enfeksiyonu önlemez.

CANİNE HERPES VİRUS-1 ENFEKSİYONU

Tanım: Genellikle 4 haftalıktan küçük köpeklerde generalize hemorajik hastalık ve ölümle karakterize, erişkinlerde subklinik ya da genital kanal bulguları ile seyreden bir hastalıktır.

ETİYOLOJİ Canine Herpesvirus-1 Köpek primer hücre kültürleri ile MDCK hücre kültüründe hücre yuvarlaklaşması, sitolizis ve i. n. inklüzyon cisimciği oluşumu ile karakterize CPE oluşturur.

EPİZOOTOLOJİ Bulaş materyali : Genital akıntılar ve nasal akıntı Giriş Yolu: Oronasal Enfekte annelerden doğum sırasında yavrular vaginal akıntı ile enfekte olabilirler.

PATOGENEZ-1 Oronasal yolla alınan etken burun mukozası, farenks, tonsillerde çoğalır ve lökosite bağlı viremi ile etken damar endotelleri, dalak, karaciğer, lenf bezleri, barsak mukozası ve beyinde çoğalır.

PATOGENEZ-2 Virus replikasyonu için optimal ısı 33°C’dir. Bu durum enfeksiyonun prognozu yönünden postnatal yaşamın 4. haftasına kadar olan süreyi önemli kılar. Çünkü, 4 haftadan küçük köpek yavrularında hipotalamik termoregülasyon merkezi tamamen gelişmediğinden vücut ısısı düşüktür. Bu hayvanların bulunduğu ısının kontrolü ve özellikle maternal temasın sağlanması önem taşır.

KLİNİK 4 haftadan küçüklerde; 3 -8 gün inkubasyonu takiben ağrılı ağlama, anoreksia, dispnea ve sıklıkla ölüm oluşur. Büyüklerde; Vaginal yada preputial akıntı, genital mukozalarda ülser oluşumu respiratorik bulgular (Kennel Cough sendromunun etiyolojisinde yer alır.

KONTROL Uygun bakım ve besleme ile hijyen, yeni doğan köpeklerin vücut ısılarının desteklenmesi AŞILAR: Üretilmiş bir CHV-1 aşısı vardır. Ayrıca CHV-2 aşıları ile de kros korunma sağlanır.