Baudrillard Nesneler Sistemi Tketim ve Simlasyon Kuram Nesneler
Baudrillard Nesneler Sistemi, Tüketim ve Simülasyon Kuramı
Nesneler Sistemi ve Tüketim Baudrillard nesnelerin taşıdığı anlamı çözümlerken, ihtiyaçların, fantezilerin ve sosyal pratiklerin nasıl koşullandırıldığını anlamak ister. Baudrillard’a göre nesneler bir göstergeler sistemi gibi çalışır. İnsanların nesnelerle ilişkisi bu anlam dünyasıyla bir bağıntılanmadır. Nesneler kurduğu anlamlarla insanlar üzerinde bir tahakküm biçimini başlatır.
Değer Yapıları Nesnelerin gösterge gibi çalışması Baudrillard’a göre bir değer yapısı içerisinde anlaşılmalıdır. Kullanım Değeri: Politik ekonomi içerisinde nesnenin işe yararlığı ile ilişkilidir. Değişim Değeri: Parasal değer ve ticar değeri ile ilgilidir. Baudrillard bu klasik tüketim çözümlemesine “sembolik değer” kavramı ile yeni bir açılım getirir. Nesenelerin yasaya bağlı değeri sembolik değere bağlıdır.
Değer Yapıları Metalar itibar bahşetme, statü kazandırma ve iktidar ilişkileri bağlamında bir sembolizasyona sahiptir. Bu tüketim süreçlerinde kullanım/değişim değeri kavram ikiliği içerisinde anlaşılamayacak bir husustur. Baudrillard tüketim süreçlerini ihtiyaç paradigması içerisinde, sadece kullanım değeri ile çözümlemeyi yetersiz bulur. İhtiyaç kavramını da tarihsiz, özsel ve doğal bir nitelik olarak kavramak yerine, toplumsal bir inşa olarak kavramsallaştırır.
Sembolik Değer Bu çerçevede, hem kullanım değeri hem de değişim değerinden bağımsız bir şekilde işleyen sembolik değer söz konusudur. Baudrillard sembolik değerin özneleri kuran, şekillendiren ve tahakküm altına alan bir güç tatbiki olarak çalıştığını savunur. Nesnelerin sembolizasyonu o nesnelerle ilişkilenen farklı öznelliklerin ve özdeşleşimlerin üretimini sağlar.
Simülasyon Kuramı Baudrillard’ın geç dönem çalışmaları çağdaş kapitalizmin göstergeler sistemini simülasyon kuramı ile kuramlaştırır. Baudrillard için çağdaş kapitalizmin göstergeler sistemi bilgi çağı ve göstergeler çağıdır. 3 simülakrlar düzeni Klasik dönem: Rönesanstan Sanayileşmeye kadar olan dönemde, göstergelerin doğayı taklidi yoluyla anlam inşası Sanayileşme dönemi: Makineleşme süreciyle kitlesel üretim ve göstergelerin eşdeğerlikleri ürettiği anlam inşası Simülasyon çağı: Çağdaş kapitalizmde yeni bir gösterge çağı.
Simülasyon ve Simülakr Baudrillard, simülasyon çağında göstergelerin ‘gerçek’ ile ilişkisinde radikal bir kopuş tanımlar. Bu yeni anlamlılık sistemleri gösteren’in gösterilen’le hiçbir ilişki kurmadığı, bağımsız bir imaj gibi işlemesidir. Gösterilen’e işaret etmeyen gösterenler, gerçek’ten kopuk bir anlamlılık dizgesi yaratır. Baudrillard için bu gerçek’in deneyimlenmesinin yitirildiği bir zamandır.
Simülasyon ve Simülakr Baudrillard bu simülasyon çağının gerçek’ini hipergerçeklik olarak tanımlar. Gerçek’le ilişki kurmayan ama gerçek’in yerine geçerek etkinleşene aşırı gerçeklik biçimidir. Baudrillard simülasyonun gerçek ile gerçek-dışı arasındaki ayrımı silikleştirdiğini ileri sürer. Hipergerçeklik, simülasyonun gerçekten daha gerçek haline gelmesinin adıdır.
Simülasyon ve Simülakr Baudrillard için, simülasyon belli modellemeler içerisinde hipergerçekliğin üretilmesine bağlıdır. Örn: Bilgisayar yazılımları, algoritma kültürü, genetik kodlama, seçim sistemleri, kamuoyu yoklamaları, vs. Simülasyonda imaj her şeyden daha önemlidir. Toplumsal alanlarda göstergeler üzerindeki mücadele başat rol oynar.
- Slides: 9