BATI MZ TARH 1 NTE LK A DNEM

BATI MÜZİĞİ TARİHİ 1. ÜNİTE İLK ÇAĞ DÖNEMİ 2. KONU: UYGARLIKLAR

İÇERİK TARİHSEL SÜREÇ UYGARLIK KAVRAMI MEZOPOTAMYA SÜMER UYGARLIĞI FENİKE- İBRANİ UYGARLIĞI MISIR UYGARLIĞI HİNT UYGARLIĞI ÇİN UYGARLIĞI YUNAN UYGARLIĞI

TARİHSEL SÜREÇ M. Ö. 10000 -4000 Yeni Taş Çağı M. Ö. 4000 -1750 Cilalı Taş Çağı M. Ö. 1750 -750 Bronz Çağı M. Ö. 750 sonrası Demir Çağı

İLK ÇAĞ KAPSAMıNDAKI UYGARLıKLAR Mezopotamya uygarlıkları M. Ö. 3500 - 500 Mısır M. Ö. 3000 -500 Hint M. Ö. 3000 - M. S. 250 Çin M. Ö. 3000 - M. S. 250 Antik Yunan M. Ö. 2500 - M. S. 250 Fenike - ibrani M. Ö. 1750 - M. S. 500 Yunan (HELENİSTİK-ROMA) M. Ö. 400 - M. S. 300

UYGARLıK KAVRAMı Bu kavram ilk olarak 18. yy. kullanılmıştır. Barbarlığın karşıtı Gelişme yolunda ideal ölçülere yaklaşmış toplumlar Kullandığı aletleri, çalışma biçim ve yöntemlerini, inançları, düşünsel ve sanatsal etkinlikleri, toplumsal ve siyasal örgütlenme biçimlerini bütünüyle ifade eden toplumsal özgünlük

Bilim, uygarlıklar arasında üstünlük ayrımı yapmaz, nesnel bir biçimde değerlendirir. Uygarlıklar her canlı varlık gibi zaman içinde değişirler. Bu değişim her uygarlıkta aynı hızda olmayabilir. Uygarlıklar da ölür. Düşünsel ve sanatsal yaşam, uygarlıkların en anlamlı göstergesidir.

İlk çağ uygarlıklarının Ortadoğu ve Asya’daki verimli bölgelerde odaklaşmasının nedeni, Tarım Devrimi’nin bu bölgelerde önce başlamasıdır. Sulu tarıma geçiş, yazının icadı, bilim, düşünce, hukuk, madencilik, ticaret, eğitim ve sanat alanlarında yükseliş sergiler.

MEZOPOTAMYA UYGARLIKLARI

Mezopotamya: Fırat nehri ve Dicle nehri arasında kalan verimli topraklara verilen isimdir. M. Ö. 4000 yıllarından başlayarak değişik uygarlıkların beşiği olmuştur. Sümer, Akat, Babil, Asur, Hitit, Kalde , Elam ve Pers uygarlıkları bu bölgede yerleşmişlerdir.

SÜMER UYGARLıĞı M. Ö. 2000 yılı dolaylarında Sümer dualarının rahip ve koronun karşılıklı olarak söylediği «RESPONCE» , iki koronun değişimli olarak söylediği «ANTIPHONE» biçimleriyle yapılandırıldığı bilinmektedir. Dualardaki ilkel ezgilere «SİR» denilmektedir. Solo ve koroya eşlik eden kamış kavallara «sem» adı verildiği için dinsel şarkılara da «ERSAMME» adı verilmiştir.

ÇALGıLAR Sümer çalgıları şunlardır: yan ve düz çalınan flüt, tiğ ya da tiggi, küçük davul balag, timpani’nin ilkeli olan ikili davul lilis, tef ve adapa.

FENIKE VE IBRANI UYGARLıKLARı Günümüz Filistin toprakları üzerinde yerleşmişlerdir. Göçebe dönem, krallık dönemi ve peygamber dönemi olmak üzere üç dönemde incelenir. Bu dönemlere ait çalgı bulguları çok yoktur. Bu yüzden Tevrat’ta verilen bilgilerle yetinilmektedir. Antiphone yöntemi ile dini ezgiler seslendirilmekteydi. Kullanılan çalgılar kinnor, nebel, pesanterin, şofar, tulum, kaval, tef, bronz ziller.

MıSıR UYGARLıĞı Eski devlet (m. ö. 2850 - 2160), orta dönem devleti (m. ö. 2040 - 1650), yeni devlet (m. ö. 1550 -1070), Geç dönem (m. ö. 771 -332) Nil nehri kıyılarına yerleşmişlerdir. Nil ovalarında yaşayan boylar tarlalara zarar veren hayvanları uzaklaştırmak için çalpara benzeri vurmalı ve sallamalı çalgılar icad etmişler, bu çalgılar giderek doğaya şükran danslarının eşlikçisi olmuştur. Bu uygarlıkta müzik erkeklerden çok kadınlara yakışan bir sanat dalı olarak kabul edilmiştir.