BADANIE CZYSTOCI POWIETRZA Zanieczyszczenia powietrza s gwnymi przyczynami

BADANIE CZYSTOŚCI POWIETRZA

Zanieczyszczenia powietrza są głównymi przyczynami globalnych zagrożeń środowiska. Najczęściej i najbardziej zanieczyszczają atmosferę: dwutlenek węgla, dwutlenek siarki, tlenki azotu oraz pyły.

Źródła zanieczyszczeń powietrza Powietrze zanieczyszczają wszystkie substancje gazowe, stałe lub ciekłe. Zanieczyszczenia powietrza są najbardziej niebezpieczne ze wszystkich zanieczyszczeń, gdyż są mobilne i mogą skazić na dużych obszarach praktycznie wszystkie komponenty środowiska.

Źródłami zanieczyszczeń powietrza są: chemiczna konwersja paliw, wydobycie i transport surowców, przemysł chemiczny, przemysł rafineryjny, przemysł metalurgiczny, cementownie, składowiska surowców i odpadów, motoryzacja

Naturalne źródła zanieczyszczeń powietrza to: wybuchy wulkanów, erozja wietrzna skał, pożary lasów i stepów, pył kosmiczny, niektóre procesy biologiczne.

Skutki zanieczyszczeń powietrza Zanieczyszczenia powietrza są wchłaniane przez ludzi głównie w trakcie oddychania. Przyczyniają się do powstawania schorzeń układu oddechowego, a także zaburzeń reprodukcji i alergii. W środowisku kulturowym człowieka zanieczyszczenia powietrza powodują korozje metali i materiałów budowlanych. Działają niekorzystnie również na świat roślinny, zaburzając procesy fotosyntezy, transpiracji i oddychania. Wtórnie skażają wody i gleby. W skali globalnej maja wpływ na zmiany klimatyczne.

Ocena stopnia zapylenia powietrza

Informacje Pyły - stałe cząstki lub kropelki cieczy zawieszone w powietrzu, osiągające wielkość od 0, 0001 do 0, 1 mm. Pyły mogą być pochodzenia naturalnego lub technicznego. Głównym źródłem pyłów jest sama przyroda i zachodzące w niej procesy, wśród których należy wymienić kwitnienie roślin nasiennych, erozję gleby, uwalnianie pyłu soli morskiej. Źródłem pyłów technicznych są pojazdy mechaniczne, paleniska pieców, przemysł. Pyły techniczne powodują silniejszy i bardziej negatywny wpływ na organizmy żywe wywołując zmiany nowotworowe, zmiany w układzie oddechowym, ograniczenie procesu fotosyntezy.

Doświadczenie Na przełomie września i października nasza grupa w kilku miejscach, w różnych odległościach (3 m, 6 m i 8 m) od ruchliwej drogi, na wysokości około 2 m zawiesiła słoiki w celu zbadania stopnia zapylenia powietrza. Po upływie 4 dni zostały one zebrane i opłukane kolejno wodą destylowaną (ok. 200 ml). Otrzymaną zawiesinę przesączono. Porównaliśmy ilość substancji stałej, która pozostała na sączku. Pomiary zostały wykonane trzykrotnie.

Pierwszy pomiar Wyniki trzech pomiarów Sączki po dwóch pomiarach

Doświadczenie Stopień zabrudzenia sączka określamy wg skali: 0 - brak osadu, 1 - niewielka ilość osadu, 2 - wyraźny osad, 3 - osad znaczny, duża ilość substancji stałej.

Tabela pomiarów Ilość osadów Numer punktu pomiarowego Numer próby I II II I (3 m) 3 2 2 II (6 m) 2 2 1 III (8 m) 1 1 1

Wnioski Najwięcej zanieczyszczeń znalazło się na sączkach ze słoików zawieszonych najbliżej ulicy. Im odległość była większa, tym zanieczyszczeń było mniej. Jest to wynik dużej emisji spalin wytwarzanych przez pojazdy. Doświadczenie wykazało, że Tarnobrzeg nie należy do bardzo zanieczyszczonych miast.