Arkady Fiedler 1894 1985 pisarz i podrnik yciorys

Arkady Fiedler (1894 -1985) pisarz i podróżnik

Życiorys ARKADY ADAM FIEDLER (UR. 28 LISTOPADA 1894 W POZNANIU BYŁ SYNEM ANTONIEGO FIEDLERA, POZNAŃSKIEGO POLIGRAFA I WYDAWCY. ON TO WŁAŚNIE ROZBUDZIŁ W ARKADYM NAMIĘTNE ZAINTERESOWANIE PRZYRODĄ. „UCZYŁ MNIE KOCHAĆ RZECZY TAKIE, OBOK KTÓRYCH INNI LUDZIE PRZECHODZILI OBOJĘTNIE” – WSPOMINAŁ PÓŹNIEJ PISARZ O SWYM OJCU. UKOŃCZYŁ GIMNAZJUM IM. GOTTHILFA BERGERA W POZNANIU, A NASTĘPNIE S T U D I O W A Ł F I L O Z O F I Ę I N A U K I P R Z Y R O D N I C Z E N A U N I W E R S Y T E C I E J A G I E L L O Ń S K I M O R A Z N A UNIWERSYTECIE W POZNANIU. STUDIA TE ZOSTAŁY PRZERWANE WYBUCHEM I WOJNY ŚWIATOWEJ. W LATACH 1918 -1919 BRAŁ UDZIAŁ W POWSTANIU WIELKOPOLSKIM (ZOSTAŁ WYBRANY DO KOMITETU JEDENASTU POLSKIEJ ORGANIZACJI WOJSKOWEJ ZABORU PRUSKIEGO I BYŁ KIEROWNIKIEM DZIAŁU ORGANIZACYJNEGO W DOWÓDZTWIE ŻANDARMERII KRAJOWEJ). W OPUBLIKOWANEJ 24 WRZEŚNIA 1921 „PIERWSZEJ LIŚCIE OFICERÓW REZERWOWYCH WP” FIGUROWAŁ JAKO PORUCZNIK REZERWY ŻANDARMERII. W 1934 BYŁ PORUCZNIKIEM REZERWY KADRY 7. DYWIZJONU TABORÓW W POZNANIU ZE STARSZEŃSTWEM Z 1 CZERWCA 1919 I 28. LOKATĄ NA LIŚCIE STARSZEŃSTWA OFICERÓW TABOROWYCH ORAZ POZOSTAWAŁ W EWIDENCJI POWIATOWEJ KOMENDY UZUPEŁNIEŃ POZNAŃ-MIASTO.

Życiorys ciąg dalszy DEBIUTOWAŁ W 1917 CYKLEM WIERSZY „CZERWONE ŚWIATŁO OGNISKA” NA ŁAMACH POZNAŃSKIEGO DWUTYGODNIKA „ZDRÓJ”. W LATACH 1922 -1923 STUDIOWAŁ W AKADEMII SZTUK GRAFICZNYCH W LIPSKU I UKOŃCZYŁ JĄ ZDOBYWAJĄC TYTUŁ MISTRZA CHEMIGRAFII. W 1926 WYDAŁ PIERWSZĄ KSIĄŻKĘ PRZEZ WIRY I POROHY DNIESTRU. W 1928 WYJECHAŁ W PIERWSZĄ WIĘKSZĄ PODRÓŻ DO POŁUDNIOWEJ BRAZYLII. PRZYWIÓZŁ Z NIEJ BOGATE ZBIORY ZOOLOGICZNE I BOTANICZNE, KTÓRE BEZINTERESOWNIE PRZEKAZAŁ MUZEUM PRZYRODNICZEMU ORAZ INNYM NAUKOWYM PLACÓWKOM W P O Z N A N I U , I N I E M N I E J B O G A T E W R A Ż E N I A , K T Ó R E O P I S A Ł W K S I Ą Ż K A C H B I C H O S , M O I BRAZYLIJSCY PRZYJACIELE I WŚRÓD INDIAN KOROADÓW. W 1933 URZECZYWISTNIA SWE N A J G O R Ę T S Z E M A R Z E N I E : R U S Z A D O A M A Z O N I I. W Y P R A W A Z A O W O C O W A Ł A K S I Ą Ż K Ą R Y B Y Ś P I E W A J Ą W UKAJALI, KTÓRA ZDOBYŁA WIELKIE UZNANIE CZYTELNIKÓW. W 1936 WYDAŁ KOLEJNY BESTSELLER, KANADĘ PACHNĄCĄ ŻYWICĄ. II WOJNA ŚWIATOWA ZASTAŁA FIEDLERA NA TAHITI. PORZUCIŁ TĘ WYSPĘ, BY WYBRAĆ ŻOŁNIERSKI LOS. W LUTYM 1940 PRZEZ FRANCJĘ DOTARŁ DO WIELKIEJ BRYTANII, GDZIE POZNAŁ POLSKICH LOTNIKÓW BOHATERSKO WALCZĄCYCH W BITWIE O ANGLIĘ. NAPISAŁ O NICH GŁOŚNĄ KSIĄŻKĘ DYWIZJON 303 – JEJ PRZEDRUKI KRĄŻYŁY W OKUPOWANEJ POLSCE, KRZEPIĄC DUCHA. W LATACH 1942 -1943 PŁYWAŁ NA POLSKICH STATKACH HANDLOWYCH – WYSIŁEK WOJENNY N A S Z Y C H M A R Y N A R Z Y O P I S A Ł W K S I Ą Ż C E D Z I Ę K U J Ę C I , K A P I T A N I E. W T R A K C I E W O J N Y I T U Ż P O N I E J W L O N D Y N I E P R Z Y S Z L I N A Ś W I A T J E G O D W A J S Y N O W I E – M A R E K I A R K A D Y R A D O S Ł A W.

Życiorys ciąg dalszy W 1946 POWRÓCIŁ RAZEM Z ŻONĄ WŁOSZKĄ MARIĄ MACCARIELLO DO POLSKI I ZAMIESZKAŁ W PUSZCZYKOWIE POD POZNANIEM. NIE MOGĄC PODRÓŻOWAĆ (CZASY STALINOWSKIE) NAPISAŁ POWIEŚCI DLA MŁODZIEŻY: MAŁY BIZON, WYSPA ROBINSONA, ORINOKO. OD 1956 POWRÓCIŁ NA PODRÓŻNICZE SZLAKI – ODWIEDZIŁ INDOCHINY, BRAZYLIĘ, GUJANĘ, MADAGASKAR, KANADĘ, KILKUKROTNIE AFRYKĘ ZACHODNIĄ. W SWOIM ŻYCIU ODBYŁ 30 WYPRAW I PODRÓŻY. NAPISAŁ 32 KSIĄŻKI, KTÓRE UKAZAŁY SIĘ W 23 JĘZYKACH W PRZESZŁO 10 -MILIONOWYM NAKŁADZIE. JEGO KSIĄŻKI URZEKAJĄ PLASTYKĄ OPISU, BARWNIE ZBLIŻAJĄ CZYTELNIKOWI LUDZI O RÓŻNYCH KOLORACH SKÓRY, UCZĄ SZACUNKU DLA INNYCH KULTUR I OBYCZAJÓW, OPIEWAJĄ PIĘKNO PRZYRODY. JEST AUTOREM DWÓCH KSIĄŻEK AUTOBIOGRAFICZNYCH: „MÓJ OJCIEC I DĘBY” ORAZ „WIEK MĘSKI-ZWYCIĘSKI”. W 1974 PISARZ ZACHĘCONY NAMOWAMI CZYTELNIKÓW STWORZYŁ WRAZ Z RODZINĄ PRYWATNE MUZEUM PODRÓŻNICZYCH TROFEÓW W SWYM DOMU W PUSZCZYKOWIE. ZMARŁ 7 MARCA 1985 R. W PUSZCZYKOWIE, GDZIE ZOSTAŁ POCHOWANY NA MIEJSCOWYM CMENTARZU. AUTOREM RZEŹBY PRZEDSTAWIAJĄCEJ GŁOWĘ PISARZA I UMIESZCZONEJ NA JEGO GROBIE JEST ADAM HAUPT.

Podróże 1927 – PÓŁNOCNA NORWEGIA 1928 – POŁUDNIOWA BRAZYLIA 1933 – AMAZONIA IPERU 1935 – KANADA 1937 – MADAGASKAR 1939 – TAHITI 1940 – FRANCJA, WIELKA BRYTANIA 1942 – 1943 –USA, TRYNIDAD, GUJANA, BRAZYLIA 1945 – KANADA 1948 –MEKSYK 1952 – 1953 –ZSRR (GRUZJA) 1956 – 1957 – INDOCHINY (PÓŁNOCNY WIETHAM, LAOS, KAMBODŻA) 1959 – 1960 –AFRYKA ZACHODNIA (GWINEA, GHANA) 1961 – PÓŁNOCNO-ZACHODNIA KANADA 1963 – 1964 – BRAZYLIA, GUJANA 1965 – 1966 – MADAGASKAR 1967 – BRAZYLIA 1968 – ZSRR (WSCHODNIA SYBERIA) 1969 –NIGERIA 1970 – PERU 1971 – AFRYKA ZACHODNIA 1972 – KANADA (KOLUMBIA BRYTYJSKA, ALBERTA, QUEBEC) 1973 – AMERYKA POŁUDNIOWA 1975 – KANADA (ONTARIO, QUEBEC) 1976 – 1977 – AFRYKA ZACHODNIA 1978 – 1979 – PERU 1980 – KANADA 1981 – AFRYKA ZACHODNIA

Książki 1926 PRZEZ WIRY I POROHY DNIESTRU 1931 BICHOS. MOI BRAZYLIJSCY PRZYJACIELE 1932 WŚRÓD INDIAN KOROADÓW 1935 KANADA PACHNĄCA ŻYWICĄ 1935 RYBY ŚPIEWAJĄ W UKAJALI 1936 ZWIERZĘTA Z LASU DZIEWICZEGO 1937 ZDOBYWAMY AMAZONKĘ 1939 JUTRO NA MADAGASKAR 1940 DYWIZJON 303 1944 DZIĘKUJĘ CI, KAPITANIE 1946 ŻARLIWA WYSPA BENIOWSKIEGO 1946 RADOSNY PTAK DRONGO 1950 RIO DE ORO 1952 MAŁY BIZON 1953 GORĄCA WIEŚ AMBINANITELO 1954 WYSPA ROBINSONA 1957 ORINOKO 1957 WYSPA KOCHAJĄCYCH LEMURÓW 1960 DZIKIE BANANY 1962 NOWA PRZYGODA: GWINEA 1965 I ZNOWU KUSZĄCA KA NADA 1968 SPOTKAŁEM SZCZĘŚLIWYCH INDIAN 1969 MADAGASKAR, OKRUTNY CZARODZIEJ 1971 PIĘKNA, STRASZNA AMAZONIA 1973 MÓJ OJCIEC I DĘBY - AUTOBIOGRAFIA ZAWIERAJĄCA WSPOMNIENIA Z OKRESU DZIECIŃSTWA 1976 WIEK MĘSKI – ZWYCIĘSKI 1980 BIAŁY JAGUAR 1983 MOTYLE MEGO ŻYCIA 1985 ZWIERZĘTA MEGO ŻYCIA 1989 KOBIETY MEJ MŁODOŚCI

Książki wspólnie z Markiem Fiedlerem 1982 INDIAŃSKI NAPOLEON GÓR SKALISTYCH 1984 RÓD INDIAN ALGONKINÓW

Nagrody i wyróżnienia Był laureatem wielu nagród, m. in. Srebrnego Wawrzynu Akademickiego Polskiej Akademii Literatury (1936) nagrody literackiej miasta Poznania (1936), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za literaturę podróżniczą (1963), nagrody prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1974) oraz nagrody państwowej I stopnia za całokształt twórczości (1978). Odznaczony został także m. in. Krzyżem Oficerskim (1955) i Krzyżem Komandorskim (1964) Orderu Odrodzenia Polski (1964), Orderem Uśmiechu, Orderem Sztandaru Pracy I i II Klasy (1974) i Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1979).

Nagroda Bursztynowego Motyla im. Arkadego Fiedlera – przyznawana od 1996 roku nagroda dla uczczenia pisarza i obieżyświata Arkadego Fiedlera (1894– 1985). Honoruje się nią corocznie polskiego autora najlepszej książki o tematyce podróżniczej i krajoznawczej. Pomysł organizacji konkursu i ustanowienia nagrody powstał w Bibliotece Raczyńskich w 1994 roku podczas obchodów setnych urodzin podróżnika. Inicjatorem był Janusz Dembski. Wśród członków jury jest syn pisarza, Marek Fiedler. Wręczenie nagrody następuje w Muzeum-Pracowni Literackiej Arkadego Fiedlera w Puszczykowie. Fundatorem statuetki jest Wojciech Kruk, natomiast nagrodę pieniężną przyznaje Marszałek Województwa Wielkopolskiego.

Prezentację przygotował: Kacper Semrau, klasa IV B Podczas przygotowania prezentacji korzystałem ze źródeł w: - Wikipedii - Internecie