AIDS i wirus HIV 1 Grudnia wiatowy Dzie

AIDS i wirus HIV

1 Grudnia • Światowy Dzień AIDS to święto obchodzone corocznie 1 grudnia od 1988 roku z inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia. Światowy Dzień AIDS przypomina, że epidemia to problem wciąż aktualny. Warto działać na rzecz jego rozwiązania także przez pozostałe dni w roku – poznając i upowszechniając informacje na temat HIV/AIDS, sposobów ograniczania ryzyka zakażenia się w kierunku HIV, działając bez uprzedzeń w życiu prywatnym i zawodowym oraz solidaryzując się z osobami, które cierpią z tego powodu.

Skąd wziął się wirus HIV? • Zaraz po wykryciu wirusa HIV, który powoduje AIDS, rozpoczęła się dyskusja o jego pochodzeniu. Przez cały czas pojawiają się teorie mniej lub bardziej sensacyjne. Jednakże zdecydowana większość uczonych jest przekonana, iż wirus HIV kilka dziesiątków lat temu powstał w Afryce, w następstwie mutacji, z wirusa zakażającego szympansy, stając się groźnym dla człowieka. Rozszerzaniu się zakażenia HIV sprzyjały zaś zmiany cywilizacyjne w Afryce, coraz większa łatwość podróżowania po świecie, zmiany w zwyczajach seksualnych, a także sposoby przygotowywania krwi i produktów krwiopochodnych (w początkach epidemii zbierano krew wielu dawców do przygotowywania produktów krwiopochodnych, tak więc wystarczało, by znalazła się tam krew jednego zakażonego, by przenieść infekcję na wiele następnych osób). Wiedza o drogach zakażenia HIV przyczynia się do zmniejszania zakażeń w krajach rozwiniętych. Prawie niemożliwe jest już zakażenie poprzez transfuzję krwi lub produktów krwiopochodnych.

Co to jest AIDS? • AIDS jest skutkiem zakażenia ludzkim wirusem upośledzenia odporności- Human Immunodeficiency Virus. HIV jest retrowirusem. Dzięki swej odwrotnej transkryptazie wytwarza kopię DNA na matrycy RNA. Wirus intensywnie namnaża się w komórkach. W ciągu 1 doby powstaje 10^9 kopii wirusa. Zarażony staje się wiec bardzo szybko zakaźny dla innych. Znane są dwa wirusy: HIV-1 oraz HIV-2 a wśród nich istnieje wiele podtypów. AIDS w największym skrócie, to zaburzenie odporności na choroby, aż do całkowitego jej zniszczenia. Wirus zakaża komórki z receptorem CD 4. Są to najczęściej limfocyty CD 4 jak i np. komórki nerwowe. HIV doprowadza do ich śmierci. Z biegiem czasu organizm nie jest już w stanie zastępować utraconych komórek odpornościowych nowymi. Człowiek staje się podatny na zakażenia drobnoustrojami (bakteriami, wirusami, grzybami, pierwotniakami) chorobotwórczymi a w późniejszym etapie także oportunistycznymi (nieszkodliwymi dla ludzi zdrowych) oraz na rozwój nowotworów.

Czym różni się HIV od AIDS? • HIV to wirus upośledzenia odporności, który uszkadza układ immunologiczny człowieka. Po wniknięciu do organizmu atakuje pewne typy białych ciałek krwi. W ten sposób powoli wyniszcza układ odpornościowy chorego. W efekcie organizm staje się bezbronny nawet wobec pozornie niegroźnych infekcji, z którymi kiedyś radził sobie bez problemu. Stan bezbronności immunologicznej organizmu to AIDS - zespół nabytego niedoboru odporności. Choroba jest skutkiem niesprawności układu immunologicznego spowodowanej długotrwałym niszczącym działaniem wirusa HIV. AIDS jest końcowym etapem zakażenia, ujawniającym się czasem po wielu latach jego trwania.

Jak rozpoznać wirusa? HIV AIDS Najczęściej występujące to: powiększenie węzłów chłonnych powiększenie śledziony Gorączka zmęczenie nocne poty utrata wagi anoreksja drożdżyca jamy ustnej powracające infekcje wątrobowe Biegunka może pojawić się także zespół objawów zbliżonych do mononukleozy: długotrwała gorączka, bóle mięśniowe, bóle stawów, wysypka, bóle brzucha, biegunka Warto wiedzieć, że obecnie dostępne są już leki, które zmniejszają tempo namnażania się wirusa i wydłużają czas Pierwsze objawy AIDS mogą być zarówno nagłe, jak i ukryte. Jeżeli pojawiają się niespodziewanie, chorego dopada zazwyczaj gorączka, złe samopoczucie, zmęczenie, bóle stawów, głowy, zapalenie gardła, biegunka, powiększenie węzłów chłonnych, plamista wysypka rumieniowata na tułowiu, niedobór płytek krwi. Jeżeli AIDS objawia się w sposób ukryty, choremu może dokuczać zmęczenie, utrata wagi, gorączka, biegunka i powiększenie węzłów chłonnych. Niektóre przypadki AIDS rozpoczynają się zapaleniem płuc czy mięsakiem kaposiego. Inne dolegliwości częste w początkach AIDS to nawracające drożdżyce i opryszczka.

Truvada – lek, który zapobiega HIV • Lek funkcjonował na rynku już od 2004 roku. Początkowo stosowano go jedynie w terapiach ludzi zarażonych wirusem HIV lub chorych na AIDS. Z czasem zauważono jednak, że lek można stosować również w innym celu – aby zapobiegać zarażeniu się HIV. Profilaktyczne przyjmowanie Truvady miałoby uchronić przedostaniem się wirusa do organizmu człowieka.

Lek Truvada

HIV i AIDS – czy zwycięstwo jest w ogóle możliwe? • W 2011 roku minęło 30 lat od pierwszego, zdiagnozowanego przypadku zachorowania na AIDS. Pomimo bardzo zaawansowanych badań, które niewątpliwie przyczyniły się do rozwoju nauk medycznych i biologicznych, nie udało się zwalczyć tej choroby całkowicie. Pomimo zapewnień o szybkim pojawieniu się szczepionki na wywołujący AIDS wirus HIV, szczepionka nadal pozostaje w sferze badań.

Mam objawy HIV, co zrobić? • Jeżeli mamy w swojej przeszłości niezabezpieczony stosunek seksualny i podejrzewamy, że mogliśmy w jego trakcie zarazić się wirusem HIV, powinniśmy dokonać badania krwi w kierunku jego wykrycia. Tego typu badania możemy wykonać w pełni anonimowo. Pamiętaj, że objawy HIV nie są jednoznaczne, są także typowe dla wielu chorób wirusowych. Tylko badanie krwi może potwierdzić bądź wykluczyć zakażenie. W trakcie badania krwi, wykrywane są przeciwciała skierowane przeciwko wirusowi HIV. Wytworzenie przez organizm odpowiedniej ilości przeciwciał, które mogą być wykryte w badaniu, wymaga czasu. Okres ten, trwający około 3 miesięcy od zakażenia, nazywa się okienkiem serologicznym. Dlatego też, testy w kierunku wykrycia zakażenia wirusem HIV, powinny być wykonane minimum 3 miesiące od potencjalnego zakażenia.

Czy terapia antyretrowirusowa raz rozpoczęta musi być prowadzona do końca życia? • Obecnie dostępne leki antyretrowirusowe tylko hamują w dużym stopniu namnażanie wirusa HIV, nie hamują go jednak zupełnie. Ciągle więc ulegają zakażeniu kolejne komórki organizmu, co przyczynia się do trwania infekcji na niewielkim poziomie. Trwają poszukiwania leków hamujących namnażanie wirusa inaczej, niż leki obecne, a także leków zapobiegających wnikaniu HIV do nowych komórek. Jeśli zostaną wprowadzone do leczenia może będzie możliwe inne ich stosowanie. Stosowane obecnie leki powinny być przyjmowane stale. • Trwają również badania nad okresowym przerywaniem przyjmowania leków. Dopóki jednak wyniki badań nie potwierdzą, iż przerywanie leczenia jest bezpieczne, nie należy robić przerw w terapii na własną rękę.

Czym się różni HIV u dzieci i dorosłych? • Największym problemem jest to, że zakażenie HIV u dzieci rozwija się szybciej i przebiega inaczej niż u dorosłych. Szybciej dochodzi do zaawansowanego okresu choroby, czyli AIDS. Dlatego tak istotne jest jak najszybsze zdiagnozowanie i leczenie zakażenia u maluchów. A jest to trudne, jeśli wcześniej nie zbadają się i nie wykryją ewentualnego wirusa w swoim organizmie matki dzieci. Bo maluchy najczęściej zakażają się podczas porodu i karmienia piersią. Trzeba pamiętać, że wykrycie zakażenia na etapie ciąży pozwala zwykle uniknąć przekazania wirusa dziecku, dlatego zaleca się wykonanie tekstu na HIV wszystkim ciężarnym kobietom. Jeśli nie wiemy o swoim zakażeniu, nie damy dziecku szansy na prawdopodobne uniknięcie choroby. Według informacji na stronie cd 4. pl, opracowanej przez dr Magdalenę Marczyńską, która zajmuje się leczeniem dzieci z HIV/AIDS, w pierwszych dwóch latach życia ponad 10 procent zakażonych i nie leczonych dzieci umiera. Natomiast niektóre statystyki podają, że 80 procent dzieci zakażonych HIV ma AIDS przed ukończeniem czterech lat. Oznacza to, że bez leczenia mają bardzo małe szanse na przeżycie. Poza tym dzieci nieleczone rozwijają się gorzej niż rówieśnicy, bo wirus upośledza nie tylko układ odpornościowy, ale też układ nerwowy malucha. "Jeśli terapię antyretrowirusową zastosuje się szybko, najlepiej w ciągu pierwszych trzech miesięcy życia, to nie dochodzi do tych uszkodzeń i dziecko rozwija się prawidłowo"

Jak żyją dzieci z HIV Jednak dzieci z HIV mogą, a nawet powinny żyć dokładnie tak jak ich rówieśnicy. Pomimo konieczności dostosowania się do rygorystycznego przyjmowania leków, badań, pobytów w szpitalu, diety czy innych wymagań narzucanych przez obecność HIV w ich organizmie. Kluczowe jest to, aby nabyły wiedzę o swojej chorobie z wiarygodnego źródła, najlepiej od rodziców czy zaufanych specjalistów. By zrozumiały na czym polega i dlaczego nie należy się dzielić informacją o zakażeniu z sąsiadami czy kolegami ze szkolnej ławy. Z doświadczeń psychologów pracujących z seropozytywnymi dziećmi, którzy na stronie cd 4. pl dzielą się swoją wiedzą wynika, że dzieci wiedzą albo domyślają się prawdy o swojej chorobie około 10. roku życia, czasem wcześniej. Do tego same intuicyjnie wiedzą, że nikomu nie wolno o tym powiedzieć. Świadomość zakażenia wirusem, o którym nie można wspominać bez konsekwencji rówieśnikom, jak dzieje się w przypadku cukrzycy czy astmy, musi być dla nich bardzo obciążająca. Dodatkowo dowiadują się jak odbierany jest przez Polaków problem HIV/AIDS. Bo nadal bywa powodem do wstydu i napiętnowania "za rozwiązłe albo narkomańskie życie czy homoseksualną rozpustę". Mimo że obecnie większość nowych zakażeń przenosi się drogą kontaktów heteroseksualnych. Dlatego tak ważne jest dla dzieci i młodzieży z HIV wsparcie i możliwość porozmawiania o swoich problemach i wątpliwościach.

Fakty: • Co 6 sekund jedna osoba na świecie zakaża się wirusem HIV. • Na świecie obecnie żyje 33 mln ludzi HIV. • Codziennie w Polsce 2 -3 osoby dowiadują się o zakażeniu HIV. • W Polsce co 4 osoba zakażona wirusem HIV to kobieta. • Około 50% wszystkich zakażeń HIV w Polsce dotyka osoby pomiędzy 20 a 29 rokiem życia. • 70% osób zakażonych nie wie o fakcie swojego zakażenia. • Zakażenie HIV łatwiej przenosi się z mężczyzn na kobiety niż z kobiet na mężczyzn. • Średnio 8 -10 lat można żyć z zakażeniem HIV bez żadnych objawów. • Kobieta może przekazać zakażenie HIV swojemu dziecku. Ryzyko jest duże jeśli nie wie o swoim zakażeniu. • Pacjent nie ma obowiązku informowania personelu medycznego o swoim zakażeniu HIV. • Wczesne wykrycie zakażenia HIV i stosowanie leków ARV pozwala na przedłużenie życia osoby zakażonej, aż do późnej starości i naturalnej śmierci.

Statystyki • HIV i AIDS w Polsce - dane od początku epidemii (1985 r. ) do 31 sierpnia 2016 r. roku • 20 756 zakażonych ogółem • co najmniej 6 187 zakażonych w związku z używaniem narkotyków; • 3 408 zachorowań na AIDS • 1 348 chorych zmarło

Czerwona wstążeczka • symbol solidarności z ludźmi żyjącymi z HIV i AIDS, ich rodziną i przyjaciółmi. Symbolizuje poświęcenie i zaangażowanie w walkę z AIDS. Stanowi pierwszy krok na drodze upowszechnienia problematyki HIV i AIDS i oswojenia ludzi ze słowem AIDS. Idea czerwonej wstążeczki powstała w 1991 r. Pomysł znaku został zainspirowany żółtą wstążeczką, upamiętniającą żołnierzy amerykańskich uczestniczących w wojnie w Zatoce Perskiej. Czerwony kolor wybrano ze względu na skojarzenia, jakie wywołuje: krew, namiętności - nie tylko gniew, walka, ale i miłość. Czerwona wstążeczka jest w kształcie odwróconego V, ponieważ jeszcze nie odniesiono zwycięstwa nad epidemią HV i AIDS. Symbol - czerwona wstążeczka został wymyślony przez członków Visual AIDS - organizację charytatywną działającą w Nowym Jorku, zrzeszającą artystów. Celem grupy było zachęcenie wszystkich do upamiętnienia zmarłych i umierających kolegów z powodu AIDS, zwiększenie świadomości na temat HIV i AIDS, uświadomienie potrzeb ludzi żyjących z HIV i AIDS oraz ich bliskich, a także wezwanie rządów do zwiększenia funduszy na opiekę nad zakażonymi i badania. Początkowo niewiele osób rozumiało znaczenie symbolu. Większość nie wiedziała, że ma on jakikolwiek związek z AIDS. Sens wyjaśniono dopiero podczas wręczania nagród telewizyjnych. Pomysłodawcy nie przypuszczali, że symbol stanie się aż tak popularny i będzie tak wiele znaczył dla ludzi zakażonych i chorych oraz ich bliskich.

Dziękujemy za uwagę ☺