ADHD zesp nadpobudliwoci psychoruchowej z deficytem uwagi ADHD

ADHD zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi

ADHD określany w literaturze jako zaburzenia hiperkinetyczne

ADHD grupa zaburzeń charakteryzujących się wczesnym początkiem (zazwyczaj w pierwszych pięciu latach życia), brakiem wytrwałości w realizacji zadań wymagających zaangażowania poznawczego, tendencją do przechodzenia od jednej aktywności do drugiej bez ukończenia żadnej z nich oraz zdezorganizowaną, słabo kontrolowaną nadmierna aktywnością.

ADHD występuje u 4 – 8 % dzieci w wieku wczesnoszkolnym (6 – 9 lat), głównie chłopców, niezależnie od rasy i kultury. Częstość występowanie zmniejsza się o 50%na każde 5 lat, jednakże u 60 % dorosłych utrzymują się niektóre lub wszystkie cechy zespołu (zwłaszcza dotyczące deficytów uwagi).

PRZYCZYNY - podłoże genetyczne powoduje powstanie objawów impulsywności, nadruchliwości i zaburzeń koncentracji uwagi, spowodowany jest zaburzeniami równowagi pomiędzy układami dopaminowym i noradrenalinowym w CUN. - dieta - środowisko społeczne

Cechy kliniczne ADHD -trudności w podtrzymaniu uwagi i wysiłku; - impulsywność; - problemy z kontrolą poziomu pobudzenia; - potrzeba bezpośredniego wzmocnienia.

DIAGNOZA - ciągła aktywność ruchowa; - dziecko nie uczy się na własnych błędach; - opóźniony albo przyśpieszony rozwój mowy; - problemy ze snem; - problemy z jedzeniem, łącznie z występowaniem wymiotów, lub słaby odruch ssania; - dzieci nadpobudliwe nie lubią (wg opinii wielu rodziców), gdy się je przytula. W wieku szkolnym: - trudności w dostosowaniu się do wymagań szkolnych; - trudności w utrzymaniu uwagi przez całą lekcję; - nadmierna gadatliwość i impulsywność.

Leczenie farmakologiczne Celem stosowania leków terapii ADHD jest zmniejszenie lub zlikwidowanie niekorzystnych objawów bez wywołania skutków ubocznych. Zdaniem badaczy leki są najskuteczniejszą formą leczenia ADHD

Ogólne zasady dotyczące postępowania wychowawczego - Cel, do którego ma prowadzić działanie dziecka, nie może być zbyt odległy. - Konsekwentne przyzwyczajanie dziecka do kończenia każdego rozpoczętego zadania. - Stała kontrola i przypominanie o zobowiązaniach: * zakres określonych obowiązków musi być dostosowany do możliwości i ograniczeń dziecka * zlikwidowanie dodatkowych niepotrzebnych bodźców * nie dać się zdominować dziecku * przygotować dziecko do przezwyciężania trudności * należy unikać agresji słownej i fizycznej * po wystąpieniu konfliktu – należy go przedyskutować z dzieckiem w atmosferze spokoju i rzeczowości, po uspokojeniu dziecka.

-Pomoc w nauce * czytanie – ze względu na małą zdolność koncentracji, opowiadania powinny być ciekawe; * czytanki powinny być opowiedziane przez dziecko (w celu kontroli zapamiętanego tekstu); * odrabianie lekcji powinno się odbywać o regularnych porach (w domu powinien panować względny spokój); * dziecko powinno wykonywać prace zręcznościowe (uczą cierpliwości, a także skrupulatności); * zasada trzech R: rutyna, regularność, repetycja.