ADAM MICKIEWICZ ALICJA FABIASKA KLASA VI KIM BY

ADAM MICKIEWICZ ALICJA FABIAŃSKA KLASA VI

KIM BYŁ ADAM MICKIEWICZ? ? • Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Nowogródku lub Zaosiu k. Nowogródka, jako drugi syn Barbary z Majewskich i Mikołaja Mickiewiczów, zmarł 26 listopada w 1855 roku w Konstantynopolu. • Zaliczany jest do największych polskich poetów i publicystów romantyzmu, często nazywany jest także „poetą przeobrażeń” lub „bardem słowiańskim”. • Jeden z trzech, obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego, wielkich wieszczów epoki romantyzmu. Na stałe zapisał się w historii jako niezwykle utalentowany tłumacz, działacz polityczny, ale przede wszystkim poeta, autor ponadczasowych wierszy, poematów i dramatów.

KILKA Z WAŻNIEJSZYCH UTWORÓW ARTYSTY • , , Pan Tadeusz” (1834) • , , Pani Twardowska” (1863) • , , Konrad Wallenrod” (1828) • , , Śmierć pułkownika” (1836) • , , Sonety krymskie” (1826) • , , Dziady część II” (1823) • , , Grażyna” (1823) • , , Dziady część VI” (1823) • , , Ballady i romanse” (1822) • , , Dziady część III” (1832) • , , Oda do młodości” (1827) • , , Świteź” (1822) • , , Dziady część I” (1860) • , , Stepy akermańskie” (1826) • , , Powrót taty” (1822)

LATA SZKOLNE • W 1807– 15 Adam uczył się w szkole dominikanów w Nowogródku, następnie na uniwersytecie w Wilnie przygotowywał się do zawodu nauczycielskiego (stypendium zobowiązywało go do kilkuletniej pracy w szkole). Wiedzę gruntowną zwłaszcza w zakresie filologii, uzupełniał samokształceniem. • Na trzecim roku studiów, jesienią 1817 r. , założył wraz z przyjaciółmi stowarzyszenie, które nazwane zostało Towarzystwem Filomatów, czyli „miłośników wiedzy”.

TOWARZYSTWO FILOMATÓW • Filomaci opracowali system ustaw, w których wyznaczali swoje cele. Przede wszystkim był to cel samokształceniowy, chęć zdobycia szerokiej i nowoczesnej wiedzy oraz doskonalenie moralne (etyka obowiązku, powinności społecznych, walka z egoizmem). Z czasem dołączyli do swego programu także hasła polityczne i wolnościowe. Filomaci na odbywanych regularnie spotkaniach odczytywali swoje prace literackie, referaty naukowe, a później o nich dyskutowali. • Śledztwo w sprawie tajnych związków młodzieży doprowadziło do aresztowania Mickiewicza 4 XI 1823; poeta został uwięziony w wileńskim klasztorze bazylianów; skazany na osiedlenie w centralnych guberniach Rosji, jesienią 1824 opuścił Litwę. • O wyznawanych przez niego wówczas ideałach świadczą utwory poetyckie, zwłaszcza ”Oda do młodości” oraz „Pieśń filaretów”, którego treść odnosiła się z rewolucyjnym przesłaniem do wszystkich kręgów filareckich.

Pod koniec lat dwudziestych XIX wieku poznał swoją wielką miłość – Marylę Wereszczakównę. Ze względu na trudną sytuację materialną Mickiewicza, rodzice panny wymogli na niej ślub z innym, lepiej sytuowanym kandydatem. Nieszczęśliwe uczucie Mickiewicza do Maryli znalazło odbicie w wielu utworach, między innymi w wierszach „Do M***”, „Do ***. Na Alpach w Splügen” czy w „IV części Dziadów”. Trudną emocjonalnie sytuację poety pogorszyła bolesna wieść o śmierci matki. W tym ciężkim okresie powstały pierwsze ballady, Mickiewicz zaczął też pracę nad II częścią „Dziadów”. W Kownie przeżył jeszcze zauroczenie Karoliną Kowalską, żoną tamtejszego lekarza. Wakacje 1821 r. spędził poeta w Nowogródku, pisząc i oddając się bolesnym wspomnieniom. Wiosną 1822 r. ukazał się pierwszy zbiór wierszy Mickiewicza zatytułowany „Poezje”, w którym znalazły się „Ballady i romanse” oraz programowa przedmowa „O poezji romantycznej”. Rok później wydany został drugi tom „Poezji”, w skład którego weszły powieść poetycka „Grażyna” oraz II i IV część „Dziadów”.

OKRES ROSYJSKI Jesienią 1824 opuścił Litwę. Z Petersburga został skierowany do Odessy, a w 1825 r. odbył wycieczkę na Krym. Przebywając kolejno w Moskwie i Petersburgu, Mickiewicz poznał rosyjską elitę kulturalną (m. in. A. Puszkina). Podczas pobytu w Rosji Mickiewicz napisał „Sonety Odeskie” i „Sonety Krymskie”, a także w 1828 r. wydał powieść „Konrad Wallenrod”. W 1829 r. udało się wreszcie Mickiewiczowi otrzymać pozwolenie na wyjazd z Rosji.

ETAP PODRÓŻY PO EUROPIE Mickiewicz ponad dwa lata podróżuje po Europie. Odwiedza Niemcy, Włochy oraz Szwajcarię. W Rzymie powstaje liryka religijna „Arcy-mistrz”, „Rozmowa wieczorna”, „Mędrcy”. Podczas pobytu w tym mieście dowiaduje się o wybuchu powstania listopadowego, w którym z nieznanych dotąd przyczyn nie wziął udziału. Bezskutecznie próbuje wrócić do kraju. Dociera do Drezna. Tam powstaje III część „Dziadów”.

OKRES PARYSKI Z Drezna wyruszył do Paryża, gdzie osiadł na stałe i ożenił się z Celiną Szymanowską, z którą miał szóstkę dzieci. W stolicy Francji podjął karierę akademicką, wykładając między innymi języki słowiańskie (na te wykłady uczęszczała między innymi George Sand). W 1832 r. w Paryżu ukazują się „Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego”. Pisze je z myślą o Polakach, którzy zmuszeni byli opuścić ojczyznę. W 1834 r. ukazał się w Paryżu „Pan Tadeusz” – ostatnie opublikowane przez Mickiewicza dzieło poetyckie. Pisze po francusku jeszcze dwie sztuki dramatyczne: „Konfederaci barscy” i „Jakub Jasiński, czyli dwie Polski”, które jednak nie odnoszą sukcesu. Później powstają już tylko drobne wiersze, nieukończone teksty filozoficzne, utwory publicystyczne. W Paryżu współtworzy również rewolucyjne czasopismo „Trybuna Ludów”.

ŚMIERĆ WIESZCZA NARODOWEGO W marcu 1855 r. umiera Celina Mickiewiczowa. W październiku, na wieść o wybuchu wojny rosyjsko-tureckiej, Mickiewicz wyrusza do Konstantynopola. Chce zorganizować legion, który walczyłby przeciwko Rosji. W Konstantynopolu mieszka w fatalnych warunkach, zapada prawdopodobnie na cholerę i umiera 26 listopada 1855 r. Rok później prochy Mickiewicza zostają sprowadzone do Francji i zostaje pochowany na polskim cmentarzu w Montmorency, a stamtąd w 1890 r. do Krakowa, gdzie złożone zostają w podziemiach Katedry Wawelskiej. W Stambule natomiast znajduje się symboliczny grób poety w Muzeum Adama Mickiewicza.

CIEKAWOSTKI • Liczne pamiątki po Mickiewiczu znajdują się w Bibliotece Polskiej w Paryżu, w której syn poety Władysław założył w 1903 r. muzeum jego pamięci. • Utwory Mickiewicza, w całości lub we fragmentach, były wielokrotnie przekładane na ponad 20 języków. • Pisał tylko w polskim języku, lecz jest uznawany za wieszcza trzech narodów: Litwy, Polski, Białorusi • Mickiewicz przeprowadzał się w swoim życiu ponad czterdzieści razy.

SŁYNNE CYTATY “CZUCIE I WIARA SILNIEJ MÓWI DO MNIE, NIŻ MĘDRCA SZKIEŁKO I OKO. ” “MYŚL WIELKA ZWYKLE USTA DO MILCZENIA ZMUSZA. ” “ABY KRAJ MÓGŁ ŻYĆ, TRZEBA, ABY ŻYŁY PRAWA. ” “MĄDROŚĆ MUSISZ SAM Z SIEBIE WŁASNĄ DOBYĆ PRACĄ. ”