7 cudw wiata staroytnego Mianem siedmiu cudw wiata

7 cudów świata starożytnego Mianem siedmiu cudów świata określa się siedem przykładów dzieł sztuki i szczytowych osiągnięć architektury, szczególnie cenionych przez starożytnych Greków.

Piramida Cheopsa Wielka Piramida – monumentalna budowla znajdująca się w Gizie w Egipcie, wzniesiona ok. 2560 p. n. e. prawdopodobnie wg projektu Hemona, stanowiąca w starożytności miejsce pochówku faraona Cheopsa.

Świątynia Artemidy w Efezie Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą ozdobę Efezu w Azji Mniejszej. Była to olbrzymia świątynia, zbudowana przez króla Lidii Krezusa w połowie VI wieku p. n. e. Do jej budowy użyto doskonałej jakości marmuru. Wśród rzeźbiarzy zaangażowanych do prac przy budowie należeli między innymi: Fidiasz, Poliklet. Ukończenie budowli zajęło 120 lat. W roku 356 p. n. e. świątynię spalił szewc Herostrates, by zyskać rozgłos.

Kolos Rodyjski Olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w III w. p. n. e. Monument wykonano z brązu i ustawiono u wejścia do portu. Posąg miał ponad 30 m wysokości i upamiętniał zwycięstwo Rodyjczyków nad Demetriuszem Poliorketesem. Według zapisków kronikarskich, do budowy tego posągu zużyto 12, 7 tony brązu oraz 7, 6 tony żelaza do wykonania szkieletu. Jego budowa trwała 12 lat. Posąg uległ zniszczeniu w 224 roku p. n. e. w czasie trzęsienia ziemi.

Latarnia morska na Faros Została zbudowana ok. 280 p. n. e. - 279 p. n. e. na polecenie Ptolemeusza I. Możliwe, że pomysłodawcą budowy latarni był sam Aleksander Macedoński. Latarnia znajdowała się na przybrzeżnej wysepce Faros, która stanowiła część wejścia do portu w Aleksandrii w Egipcie. Była to wieża o wysokości ok. 100 - 120 m. Po zmierzchu rozpalano na latarni ogień. Chrust był dostarczany na szczyt wieży na grzbietach osłów, a potem przez tragarzy. Odbijane metalowymi lustrami światło widoczne było z kilkudziesięciu kilometrów. Latarnia uległa uszkodzeniu przez trzęsienia ziemi.

Wiszące ogrody królowej Semiramidy Ogrody w Babilonie zostały założone w VII wieku p. n. e. na zlecenie ówczesnego władcy Nabuchodonozora II, który, podarował je później królowej Semiramidzie. Składały się z ponad 100 tarasów zbudowanych jeden nad drugim i wypełnionych taką ilością ziemi, że rosły na nich drzewa. Niestety do naszych czasów nie przetrwały żadne ślady tych ogrodów.

Posąg Zeusa w Olimpii Olbrzymi posąg (13 m wysokości) dłuta Fidiasza został wykonany po roku 430 p. n. e. Przedstawia Zeusa siedzącego w płaszczu na tronie i trzymającego w jednej ręce berło, a w drugiej posążek Nike. Dotrwał jedynie do roku 426 n. e. , a znany jest z rzymskiej kopii.

Mauzoleum w Halikarnasie Był to grobowiec Mauzolosa, perskiego namiestnika prowincji Karii wzniesiony ok. 350 p. n. e. Nie przetrwał on do naszych czasów; wspaniałą tę budowlę rozebrał zakon joannitów pod koniec XV wieku; z kamiennych bloków zbudowali potężne mury, broniące siedziby ich zakonu. Część z zabytków mauzoleum, między innymi rzeźby, znajduje się w British Museum w Londynie.

W prezentacji wykorzystano materiały pochodzące z: • www. wikipedia. pl (repozytorium wolnych zasobów projektów Fundacji Wikimedia). • Microsoft Clip Gallery. Autor prezentacji: Jolanta Woźniak – Partyka