2017 Workshop Klinisch redeneren en EBP Jos Dobber

2017 Workshop Klinisch redeneren en EBP Jos Dobber en Margriet van Iersel 8 maart 2017

Klinisch redeneren en evidence-based practice Opzet boek • • • Deel 1 klinisch redeneren Deel 2 EBP > p. 116 Verdieping > p. 188 Begrippenlijst en checklists > p. 274 Digitale omgeving op Studie. Cloud • Filmcasuïstiek (8) met opdrachten • Flitscolleges – uitleg begrippen en modellen • Docentomgeving

Klinisch redeneren en evidence-based practice Didactische aanpak • Aanbevelingen vormgeving onderwijs volgens 4 C/ID model • Aandacht voor beleving student

Klinisch redeneren en evidence-based practice Docentomgeving op Studie. Cloud • Informatie over het 4 C/ID-model: ‘whole task model’ • Leertaken en deeltaakoefeningen • Toetsen en goed voorbeeld case study op twee complexiteitsniveaus • Docentversie van leertaken (gekoppeld aan de 8 casusvideo‘s) • Proceswerkbladen met standaardvragen bij de vier besluiten bij klinisch redeneren

Klinisch redeneren en evidence-based practice Vier componenten 4 C/ID Van Merrie nboer, JG. Training complex cognitive skills: A four-component instructional design model for technical training. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications; 1997

Klinisch redeneren en evidence-based practice Deeltaakoefening - aanleren vaardigheden die routine vereisen - nodig voor deelaspecten in het redeneren - korte oefeningen, in de lesopzet van de docent in te voegen - 7 deeltaakoefeningen bij behandeling van diagnostisch redeneren - 2 d. o. bij etiologisch, prognostisch en therapeutisch redeneren

Klinisch redeneren en evidence-based practice Proceswerkbladen - vier hoofdvragen vertaald naar standaardvragen per hoofdvraag - geven richting aan de structuur van het redeneerproces - lege proceswerkbladen: bij iedere casus te gebruiken - ingevulde proceswerkbladen als voorbeeld bij imitatietaak

Klinisch redeneren en evidence-based practice Ondersteunende informatie Benodigde kennis die ingezet wordt bij het klinisch redeneren: AFP, psychopathologie, (ontwikkelings)psychologie, gezondheidspsychologie, recht, ethiek, evidence-based practice

Klinisch redeneren en evidence-based practice Leertaken - taakklassen: taken van vergelijkbare complexiteit (complexiteitstabel) - afnemende sturing door type taak: goed voorbeeld, - imitatietaak, normale beroepstaak (beschrijving & video) - toets: afsluiten taakklasse, beoordelingscriteria gebaseerd op complexiteitsniveau (boek: 2 en 4)

Klinisch redeneren en evidence-based practice Flexibel gebruik onderwijsmaterialen Ieder curriculum is anders; bijvoorbeeld planning van onderwijs in klinisch redeneren en ondersteunende informatie in de vorm van onderwijsprogramma’s/ cursussen Docent ontwerpt zelf onderwijs, elementen uit boek hierin in te passen Materiaal als handreiking voor de docent: gebruiken, aanpassen, op maat maken van het aangeboden onderwijsmateriaal

Klinisch redeneren en evidence-based practice Dagelijkse praktijk van klinisch redeneren De directe patiëntenzorg vereist redeneren over 4 (basis)vragen: • Wat is er aan de hand? (diagnose) • Waardoor komt het probleem? (etiologie) • Wat kunnen we bereiken? (prognose) • Wat kunnen we aan het probleem doen? (therapie)

Klinisch redeneren en evidence-based practice Autonoom en participatief Autonoom besluiten en handelen: binnen het verpleegkundig beroepsdomein Participatief besluiten en handelen: participeren in diagnostiek of behandeling waarvoor een andere professional primair verantwoordelijk is

Klinisch redeneren en evidence-based practice Diagnose • Kenmerkende verschijnselen signaal • ‘At risk’

Klinisch redeneren en evidence-based practice Diagnose SIGNAAL Uit: Croskerry, 2009 RUIS

Klinisch redeneren en evidence-based practice Diagnose B is een kenmerkend verschijnsel Uit: Croskerry, 2009

Klinisch redeneren en evidence-based practice Begrip van diagnose (p. 204 en p. 320/321) • Welke objectieve en subjectieve symptomen zijn er aanwezig bij de patiënt? • Hoe zijn deze symptomen te verklaren (vanuit afwijkingen in anatomie, fysiologie en psychosociaal functioneren)? • Welke last heeft de patiënt hiervan (activiteiten, participatie)? • Hoe reageert de patiënt hierop (emoties, zelfmanagement)? • Op welke mogelijke gezondheidsproblemen wijst dit? • Wat zijn de kenmerkende verschijnselen van deze gezondheidsproblemen?

Klinisch redeneren en evidence-based practice Kennis Achtergrondkennis • anatomie, fysiologie, pathologie, • medische interventies, waaronder farmacologie • psychologie, psychopathologie • verpleegkunde Voorgrondkennis • methode van evidence-based practice

Klinisch redeneren en evidence-based practice Kader voor klinisch redeneren (hoofdstuk 1) • Wat is klinisch redeneren? • De denkstructuur van klinisch redeneren • Beroepsprofiel als kader voor verpleegkundige besluiten • ICF als denkmodel • Evidence-based practice om de klinische redeneringen te verbeteren • Hypothetisch-deductief redeneermodel

Klinisch redeneren en evidence-based practice Complexe cognitieve vaardigheid • Doelgerichte analytische aanpak (cognitieve scripts ontwikkelen) • ‘Illness scripts’ • Gebaseerd op van achtergrondkennis • Patroonherkenning

Klinisch redeneren en evidence-based practice Gebruik in het onderwijs Hele taak Van eenvoudig naar complex Gebruik van videocasussen als oefenmateriaal (bv. : Laila) Jaar 1: het leren van de vaardigheid van klinisch redeneren Jaar 2 t/m 4: • meer beroepsinhoudelijke kennis en ervaring • toename complexiteit van de klinische redeneringen

Klinisch redeneren en evidence-based practice Complexiteitsfactoren

Klinisch redeneren en evidence-based practice Onderwijs • Vanuit case study (slaapproblemen)… • …leren diagnostisch redeneren

Klinisch redeneren en evidence-based practice Klinisch redeneren en EBP Het betrekken van actuele wetenschappelijke kennis bij klinische besluiten: • Wat is het beste besluit? • Wat is de beste interventie? • Is de interventie die wij toepassen wel de beste interventie (voor deze patiënt)? ‘klinische onzekerheid’

Klinisch redeneren en evidence-based practice Evidence Achtergrondkennis/achtergrondliteratuur: • relatief onveranderbare kennis, zoals anatomie, fysiologie, ontwikkelingspsychologie (leerboeken) Voorgrondkennis/voorgrondliteratuur: • relatief snel veranderende kennis, zoals effectiefste interventie, belangrijkste prognostische factoren (evidence-based vaktijdschriften)

Klinisch redeneren en evidence-based practice EBP: critical appraisal en toepasbaarheid • de methode van evidence-based practice • critical appraisal van • diagnostisch accuratesse-onderzoek • etiologisch onderzoek (cohort, patiënt-controle) • prognostisch onderzoek (cohortonderzoek) • therapeutisch onderzoek (RCT, SR, CAT, EB-Richtlijnen) • kwalitatief onderzoek • via vragen en checklists (Dutch Cochrane Centre)

Klinisch redeneren en evidence-based practice Gebruik in het onderwijs Jaar 1, basiskennis over EBP (hoofdstuk 1 en 6) Jaar 2 t/m 3: • critical appraisal van primair onderzoek Jaar 4 • critical appraisal van geaggregeerd onderzoek (critically appraised topic, systematic review en evidence-based richtlijnen)

Klinisch redeneren en evidence-based practice Onderwijs (Critical appraisal RCT) • Tappin et al. , 2015

Klinisch redeneren en evidence-based practice Onderwijs (Critical appraisal RCT) Checklistvragen over Randomiseren (p. 307) Tappin et al. , 2015, p. 2

Klinisch redeneren en evidence-based practice Onderwijs (Critical appraisal RCT)

Klinisch redeneren en evidence-based practice